​ေမာ္​ဒယ္​ လင္​းလက္​လြင္​

မာယာစံအိမ္​

"မာယာ စံအိမ္" 1
=========================
"ေႏြ"
"ရွင္ ကိုကို"
"ကိုကိုေတာ့ အတူ ေနျခင္ၿပီ ကြာ"
"ကိုကိုရယ္၊ ေႏြ တက္ထားတဲ့ ပညာနဲ႔ တစ္ႏွစ္ေလာက္ အလုပ္ လုပ္ၿပီး ေဖေဖတို႔ကို ေက်းဇူး စပ္ျခင္ေသးတယ္ကြာ"
"ခ်စ္ကလည္းကြာ၊ ကိုကို ရမဲ့ လာစာ ခ်စ္ မိဘေတြကို အကုန္ အပ္လို႔ ရတာဘဲ၊ ကိုကိုက ဝါသနာ အရ ရဲထဲ ဝင္တာေလ၊ ေဖေဖတို႔ ရွာထားတဲ့ စည္းစိမ္က ဒီတစ္သက္ သံုး မကုန္ပါဘူးကြ"
"ကိုကို႔ မိဘေတြ ခ်မ္းသာတာ ခ်စ္ သိပါတယ္။ ခ်စ္ ဆိုလိုတာက အခု ခ်စ္ ပညာသင္ထားတဲ့ သူနာျပဳ အလုပ္က ရတဲ့ ေခြ်းနဲစာေလးနဲ႔ ေဖေဖတို႔ကို တစ္ႏွစ္ေလာက္ လုုပ္ေကြ်း ျပဳစုျခင္လို႔ပါကြာ"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သမီး အလိမၼာေလးရယ္၊ ဒါေၾကာင့္လည္း ေႏြ႕ကို ကိုယ့္ ေမေမတို႔က ခ်စ္ေနတာ၊ ဒါဆို ဒီလိုလုပ္၊ ကိုကိုလည္း ရာထူးတိုးနဲ႔ နယ္ ေျပာင္းရမွာ၊ ဟိုမွာ အထိုင္က်ၿပီး ခ်စ္ေျပာတဲ့ တစ္ႏွစ္ ျပည့္ရင္ ကိုကိုနဲ႔ အတူ ေနေတာ့ ဟုတ္ပီလား"
"ဟင္ ကိုကို နယ္ ေျပာင္းရမယ္"
"အင္းေလ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုကိုက နယ္ မေျပာင္းခင္ ခ်စ္နဲ႔ ကိစၥ စီစဥ္ျခင္တာ။ ေႏြ႕ကို စိတ္မခ်နိဳင္လို႔ေလ"
"ကိုရယ္၊ ခ်စ္လြန္းလို႔ တစ္ကိုယ္လံုး ပံုအပ္ထားၿပီးၿပီေလ၊ ဘာလည္း ေႏြ႕ကို မယံုတာလား"
"ယံုပါတယ္ဗ်ာ၊ ယံုပါတယ္၊ ပို ယံုသြားေအာင္လို႔ အဟဲ"
"ဘာ အဟဲ လည္း၊ ကို ေနာ္ အ"
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ အင္းးး ဟင္းးး ဟင္းးးး နည္းနည္း လႊတ္ဦးကြာ အသက္ရွဴ က်ပ္တယ္"
ကိုကို ေႏြဦးေမ အား ဖက္ထားရာမွ အနည္းငယ္ ေလွ်ာ့ ေပးလိုက္သည္။ ကိုကို႔ ရင္ခြင္ထဲမွေန၍ ေခါင္းေမာ့ ၾကည့္ေနေသာ ေႏြ႕မ်က္ႏွာေလးက ခ်စ္စရာ ေကာင္းလွသည္။ ပါးေလးမ်ားက မို႔မို႔ ေဖါင္းေဖါင္းေလး။ မ်က္ခံုးေမႊး ထူထူ၊ မ်က္ေတာင္ ေကာ့ေကာ့ႏွင့္ ေႏြ႕ မ်က္ႏွာေလးက ဘာမွ လိမ္းခ်ယ္ မထားသည့္ တိုင္ေအာင္ လွလြန္းေနသည္။ ႏွာတန္ ဆင္းဆင္းေလးမ်ားက ေႏြ႕ အလွကို ေပၚလြင္ေစသည္။ ေလ့က်င့္ခန္း အစဥ္မျပတ္ လုပ္သျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစားက လူတကာ ေငးေလာက္ေအာင္ သူနာျပဳ လုပ္ငန္းႏွင့္ လိုက္ဖက္လွသည္။ ကိုကို ဆိုသည္မွာလည္း ေမးရိုး မကားတကား၊ ရင္အုပ္ကားကား၊ ႏွဳတ္ခမ္းေမႊး၊ ပသိုင္းေမႊး ေရးေတးေတးျဖင့္ အရပ္အေမာင္း ေတာင့္တင္းေသာ ပ်ိဳတိုင္း ႀကိဳက္တဲ့ ႏွင္းဆီခိုင္ေလ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က လိုက္ဖက္ညီလွသည္။ ေမာ့ၾကည့္ေနေသာ ေႏြ၏ ပန္းေရာင္ ႏွဳတ္ခမ္း ဖူးဖူးေလးကို ငံု႔ နမ္းရင္း ပါးစပ္ထဲ လွ်ာျဖင့္ ထိုးေမႊလိုက္သည္
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ အင္းးးဟင္းးဟင္းးးးး"
ေႏြ႕ မ်က္လံုးမ်ား ေမွးစင္းကာ ကိုကို လွ်ာကို ျပန္ ကလိေပးလိုက္သည္။ ေႏြ႕လွ်ာအား ျပန္လည္ စုပ္လိုက္ရာ ေႏြ႕ခါးေလး ေကာ့ကာ ကိုကို႔ ေက်ာျပင္အား လက္သည္းျဖင့္ ဖြဖြေလး ကုပ္ျခစ္ေနမိသည္။ ကိုကို႔ လက္မ်ားက ေႏြ႕ ေက်ာျပင္အား ပြတ္သပ္ရင္း အကၤ် ွီေလးမွာ တေျဖးေျဖး အေပၚသို႔ လိတ္တက္လာသည္။ ကိုကို ေဘာ္လီ ဂ်ိတ္ကို ျဖဳတ္လိုက္ကာ ေႏြ႕ အက်ၤ ီနဲ႔ ေဘာ္လီကို ဆြဲ ခြ်တ္လိုက္သည္။ အသက္ 23 ႏွစ္အရြယ္ မိန္းမပ်ိဳေလး၏ ဖြင့္ထား နဳသစ္ေသာ နိဳ႕အံုေလး ေပၚလာသည္။
"ကိုကို ဘာၾကည့္ေနတာလည္း"
"ေႏြ႕ နိဳ႕ေလးေတြက ခ်စ္စရာေလးေတြမို႔"
"အာ ကိုကိုေနာ္ ေႏြ ရွက္တယ္"
"ျပြတ္ ျပြတ္ ျပြတ္ျပြတ္ အင္းးဟင္းးဟင္းးး"
ကိုကို ေႏြ႕ နိဳ႕တစ္ဖက္ကို စို႔ရင္း က်န္ တစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ ပြတ္ေျခေနသည္။ မိမိ အႀကိမ္ႀကိမ္ လိုးထားေသာ္လည္း ေႏြ႕ နိဳ႕ေလးက ေျပာ့ မေနဘဲ မာက်စ္က်စ္ေလး ရွိေနသည္။ လက္မ်ားက နိဳ႕အံုကို ပြတ္ေျခေနရင္း ေခါင္းေမာ့ေနေသာ ေႏြ႕ လည္တိုင္ေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ကာ လွ်ာျဖင့္ လွ်က္ေနသည္။ ေႏြ လက္သီးေလး စုပ္ကာ ညည္းတြားေနသည္။ ကိုကို လွ်ာက ေႏြ႕ နားရြက္ထဲ ထိုးေမႊလာသည္။
"အိ ယားတယ္ ကိုကိုရယ္ အင္းဟင္းဟင္းးးးးး"
ကိုကို၏ အကိုင္အတြယ္မ်ားေၾကာင့္ ေႏြ တစ္ေယာက္ ေပါင္ ႏွစ္ဖက္ကို ပြတ္လိန္ေနရင္း ေစာက္ပတ္ေလး ထဲမွ အရည္ ခြ်ဲခြ်ဲေလးမ်ား စိမ့္ ထြက္လာသည္။ လွ်က္လိန္ထားေသာ ေႏြ႕ ေပါင္ တစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ ဖယ္ကာ ထမိန္ထဲ လက္လွ်ိဳ၍ ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးကို ပြတ္သပ္ေနသည္။
"ဟာ အရည္ေတြေတာင္ ထြက္ေနၿပီ"
"ကိုကိုေနာ္ အ ကြ်တ္စ္"
ေစာက္စိကို လက္မျဖင့္ ဖိပြတ္ရင္း လက္ညိဳးက ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဝင္သြားသည္။
"ဇြိဇြိ ပ်စ္ပ်စ္ အအအအ ကိုရယ္ အင္းးး ဟင္းးးး ဟင္းးးဟင္းးးးးးး"
ေႏြ႕ ကိုယ္လံုးေလး က်င္စက္ျဖင့္ တို႔ခံရသလို တြန္႔တြန္႔သြားသည္။ ေစာပ္ပတ္ ၾကြက္သားမ်ားကလည္း ကိုကို႔ လက္ညိဳးကို ညွစ္ညွစ္ေနသည္။ ကိုကို ေႏြ႕ ေပါင္ၾကား ေခါင္းတိုးကာ ေစာက္စိကို ႏွဳတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိစုပ္လိုက္သည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ ပလတ္ ပလတ္ ဟားးးး ကိုကို အအအ ကြ်တ္စ္ ဟင္းးးးးးးးးး"
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ မိမိ နိဳ႕အံုအား လက္ျဖင့္ ဖိပြတ္ေနရင္း က်န္ တစ္ဖက္က ေပါင္ၾကားရွိ ကိုကို႔ ဆံပင္မ်ားကို ထိုးဆြကာ ႏွဳတ္ခမ္း တစ္ဖက္ ကိုက္လွ်က္ စီးစိမ္ ေတြ႕ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ လ်က္ေနေသာ ကိုကို လွ်ာက သြပ္လာသည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ ပလပ္ ပလပ္ အအအ ကိုကို ကိုကို အိ အိ အားးးးရွီးးးးဟားးးး"
ေႏြဦးေမ၏ ခါးေလး ေကာ့သြားကာ ဆန္႔တငင္ငင္ ျဖစ္သြားသည္။
"ေကာင္းလားး ေႏြ"
"အြန္းးးး အဟြန္းးးး"
ကိုကို အဝတ္မ်ား ခြ်တ္ကာ ေႏြဦးေမ၏ ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးတုတ္ ထိုင္လိုက္သည္။ တခ်ီ ၿပီးကာစ ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္စိေလးကို လီး ဒစ္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေန၏။
"အ အဟ ကိုကိုရယ္ ေႏြ႕ကို ႏွိပ္စက္ ေနတာလားကြယ္ အ အ"
ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္ လီးျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးရာ ေႏြဦးေမ ဖင္ေလး ေကာ့ေကာ့ လာသည္။ လီးအား လက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ ေစာက္ပတ္တြင္ ေတ့လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေႏြဦးေမ၏ ခါးအား လက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ ေကာ့ သြင္းလိုက္သည္။
"ဗ်ိဗ်ိပ်စ္ပ်စ္ အ ဟားးးးးး"
အရည္မ်ား ဆိုရႊဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ ေလးထဲ လီးဒစ္မွာ ေရွာကနဲ ဝင္သြားသည္။ ကိုကို ခါးအား ပင့္ကာ ပင့္ကာျဖင့္ လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲ ေညွာင့္လိုး လိုးေနသည္။ လီး ဒစ္မွာ G-Sport အား ဖိပြတ္ေလး ပြတ္ေနရာ ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ ေမႊ႕ယာခင္းအား လက္ျဖင့္ စုပ္ကိုင္ရင္း ဖင္ကို ေကာ့ေကာ့ ေပးေနသည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ ပ်စ္ပ်စ္ အအအအ ဇြိဇြိ ဗ်စ္ဗ်စ္ အိုးးးး ကိုကိုရယ္ ဟင္းးးးးး"
ကိုကို တစ္ေယာက္ ေႏြဦးေမ၏ ေႏြးေထြး နဴးညံ့ေသာ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား အထိအေတြ႕ကို လီး ဇိမ္ခံရင္း လိုးေနရာ ေႏြဦးေမ အားမလို အားမရ ျဖစ္ကာ ကိုကို႔ လက္ေမာင္းအား စုပ္ကိုင္၍ ဖင္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုကို အားရပါးရ ေစာင့္ လိုးေတာ့သည္။
"ဖတ္ဖတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အင့္အင့္ အအ ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အအအအ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အ ဟာ အားးးးး ရွီးးးးး ကိုကို ကိုကို အအအအ အားးးးဟားးးးးး ရွီးးးး ဟီးးးဟီးးးးး"
ေႏြဦးေမ၏ သားအိမ္ထဲ သုပ္ရည္မ်ား ပန္းထုပ္လိုက္သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳင္နက္ ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ ဒုတိယအခ်ီ ၿပီးသြားသည္။ သူမ ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်လာေသာ ကိုကို႔အား တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားရင္း ကိုကို႔ ပါးျပင္ေပၚ အနမ္းမိုးေတြ ေခြ်ေနမိသည္။
"ဟားးးးးးးး ခ်စ္လိုက္တာ ကိုကို ရယ္
_______________
ကိုကိုတစ္ေယာက္ ရာထူးတိုးျဖင့္ ရန္ကုန္တြင္ 3 လ သင္တန္း တက္ရသည္။ ေႏြဦးေမ ကေတာ့ ဗဟို အေထြေထြကု ေဆးရံုႀကီးတြင္ field ဆင္းရသည္။ ေဆးရံုႀကီးတြင္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရင္း နန္းမြန္ဆိုသည့္ သူနာျပဳ ရွမ္းမေလး တစ္ေယာက္ႏွင့္ ရင္းႏွီးသြားသည္။ နန္းမြန္က အရပ္ပုပု ဝဝေလးႏွင့္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းသည္။ ဝသည္ဟု ဆိုေသာ္လည္း သူမ အရပ္ 5' ႏွင့္ လိုက္ဖက္ညီသည့္ ခႏၶာကိုယ္ အခ်ိဳးအစားကို ပိုင္ဆိုင္ထားသည္။ အသားျဖဴၿပီး ဆံပင္ ဂုတ္ဝဲေလးျဖင့္ ခ်စ္စရာ ေကာင္းလွသည္။ နန္းမြန္က ေႏြ႕ကို ညီအမ အရင္းလို ခ်စ္သည္။ နန္းမြန္ ကလည္း သူနာျပဳ လုပ္ကိုင္ရင္း မိဘမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေနသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ သူမ၏ ရည္ရြယ္ခ်က္က Private သူနာျပဳ လုပ္ကိုင္လိုသည္။ သို႔မွသာ ဝင္ေငြ ပိုေကာင္းမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဆးရံုအုပ္ႀကီး Dr. ေအာင္ျမင့္ကို အပီ ကပ္ေပါင္းေနသည္။ Dr. ေအာင္ျမင့္ ဆတ္သြယ္ေပး၍ သူနာျပဳ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား အျပင္မွ လာအပ္ေသာ အလုပ္ ရွိသြားၾကသည္။ တစ္ခုေတာ့ ရွိသည္။ Dr. ေအာင္ျမင့္က အလုပ္ အစဥ္ေျပေအာင္ ရွာေဖြ ေပးသလို သူမတို႔ ဘက္ကလည္း Dr. ေအာင္ျမင့္ အလိုက် ခႏၶာကိုယ္ကို ေပးစပ္ရသည္။ ဒါေတြကို နန္းမြန္ သိေသာ္လည္း ဘဝ တိုးတက္ရန္အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ကို ထိုးေၾကြးဖို႔ ဝန္မေလးေပ။ သို႔ေသာ္ သူမက အခုအခ်ိန္ထိ အပ်ိဳစဥ္ ျဖစ္သျဖင့္ နည္းနည္းေတာ့ လန္႔မိသည္။
"နန္းမြန္ေရ Dr. ေခၚေနတယ္ေဟ့"
နန္းမြန္ ဖင္ေလး လွဳပ္တုတ္ လွဳပ္တုတ္ ျဖင့္ Dr. ေအာင္ျမင့္ အခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။
"ကဲ နန္းမြန္၊ မင္း လုပ္ျခင္တဲ့ private လာအပ္တယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ"
"ၿမိဳ႕မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူးကြယ့္၊ ျမစ္ဝ ကြ်န္းေပၚမွာ၊ Family ပံုစံေပါ့၊ အဲ့ဒီမွာ အိပ္ အဲ့ဒီမွာ စားေပါ့"
"ဟို ဟို ဆရာ၊ လစာက"
"စားရိတ္ၿငိမ္း တစ္လ သံုးသိန္း၊ contract ေတာ့ 6 လ ထိုးရမယ္၊ contract ထိုးတာနဲ႔ 6 လစာ ခ်က္ျခင္း ေပးမွာ၊ 6 လ ျပည့္လို႔ ႏွစ္ဖက္ အစဥ္ေျပရင္ စာခ်ဳပ္သက္တန္း ထပ္တိုးေပါ့"
"Contract 6 လ ဆိုရင္ေတာ့ အစဥ္ေျပပါတယ္ ဆရာ၊ ဒါနဲ႔ သမီး တစ္ေယာက္ထဲ လား"
"ေခၚခိုင္းတာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ကြယ့္၊ ဒါေပမယ့္ ဆရာ့ကို ေျပာထားတာ မင္း တစ္ေယာက္ဘဲ ရွိေသးတယ္"
"ဟိုေလ ေႏြဦးေမ ကိုေရာ ေခၚလို႔ ရမလား ဆရာ"
"ရပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ သူက ဆရာနဲ႔ အေပးအယူ တည့္ပါ့မလား"
"ဟိုေလ ဆရာ၊ ေႏြ႕ ကိုယ္စား နန္းမြန္ နန္းမြန္ကို"
နန္းမြန္ စကား ဆတ္မေျပာနိဳင္ေတာ့ဘဲ ေခါင္းငုံ႕ကာ လက္ႏွစ္ဖက္ ေပါင္ၾကား ညွပ္၍ ပြတ္ေနေတာ့သည္။
"အဲ့ဒါ ဆို နန္းမြန္က ႏွစ္ေယာက္စာ ေပးစပ္မယ္ ေပါ့"
"ဟုတ္ ဟုတ္"
"တစ္ကယ္လို႔မ်ား ဆရာ တစ္ေယာက္ထဲ မဟုတ္ဘဲ ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ ထပ္ပါမယ္ ဆိုရင္ေရာ"
"ရွင္ ဆရာ"
"နန္းမြန္ ေသျခာ စဥ္းစားေပါ့၊ ဆရာ ညွိႏွိဳင္းတာ လက္ခံရင္ မနက္ဖန္ ဆရာ Duty off ဆိုေတာ့ တိုက္ခန္းမွာ ရွိမယ္"
"ဟုတ္ဟုတ္"
*************************
"နန္းမြန္ ဆရာက ဘာတဲ့တုန္း"
"ဟိုေလ ငါ ငါ private တစ္ခု ရၿပီေႏြ၊ အဲ့ဒါ နင္ပါ လိုက္ရမွာ"
"ဟားးး ေပ်ာ္စရာႀကီး၊ ဒီေလာက္ ေကာင္းတဲ့ သီတင္းကို နင္မ်က္ႏွာက ဘာလို႔ ညွိဳးေနရတာလည္း"
"ငါ ေန သိပ္မေကာင္းလို႔ပါ ေႏြ"
"ဒါဆို နင္ ခဏ နားလိုက္၊ ဒါနဲ႔ ဘယ္ေတာ့ သြားရမွာလည္း"
"သြားရမယ့္ အစီအစဥ္က မနက္ဖန္မွ သိရမွာ၊ ေနရာ နဲ႔ လစာ ကေတာ့-------------"



"မာယာ စံအိမ္" 2
=========================
နန္းမြန္ မနက္ေစာေစာ ေရခ်ိဳး အလွျပင္ကာ Dr.ေအာင္ျမင့္ တိုက္ခန္းသို႔ taxi ငွား၍ ထြက္ခဲ့သည္။ တိုက္ခန္းေရွ႕ ေရာက္ေသာ္ လူေခၚ bell ကို ႏွိပ္ေသာ လက္မ်ားက တုန္ယင္ေနသည္။
"ကြ်ီ"
တံခါး ဖြင့္သံကိုပင္ လန္႔သြားသည္။
"ဝင္ခဲ့ေလ နန္းမြန္"
ဦးေအာင္ျမင့္ ေနာက္သို႔ တုန္႔ေႏွးေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ နန္းမြန္ လိုက္သြားသည္။
"ထိုင္ဦး နန္းမြန္ ခဏေန ဧည့္သည္ လာလိမ့္မယ္၊ သူက အေသးစိတ္ ရွင္းျပၿပီး contract တခါထဲထိုး၊ ေငြ တခါထဲ ေခ်လိမ့္မယ္၊ၿပီးေတာ့မွ ဟဲဟဲ"
Dr.ေအာ္ျမင့္၏ ဟဲဟဲ ရီသံက နန္းမြန္ကို တုန္လွဳပ္ေစသည္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခိုင္မာ၍ လာခဲ့သည္ ဘဲေလ။ နန္းမြန္ အားတင္းကာ ျပံဳးျပလိုက္သည္။
"ကလင္ ကလင္ ကလင္"
လူေခၚ bell သံ ျမည္လာသျဖင့္ ဦးေအာင္ျမင့္ တံခါး ထဖြင့္သည္။
"လာဗ်ာ ကိုမင္းဟန္"
ဦးမင္းဟန္ ဆိုသည့္ လူထြားႀကီး နန္းမြန္ႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ဝင္ ထိုင္သည္။ အသားညိဳညိဳ၊ ခႏၶာကိုယ္ တုတ္တုတ္၊ အရပ္ ခပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ အသက္က 40 ခန္႔ ရွိမည္။
"ဒီတစ္ေယာက္လား Dr."
"ဟုတ္တယ္ ကိုမင္းဟန္၊ လုပ္ရမယ့္ ကိစၥ သူ႔ကို ေျပာျပလိုက္"
"ေထြေထြ ထူးထူး လုပ္စရာေတာ့ မရွိဘူး၊ အဘိုးႀကီး တစ္ေယာက္ကို က်မၼာေရး ျပဳစုေပးရံုဘဲ၊ ဟိုမွာက သခင္ေလးရယ္၊ က်ပ္မျပည့္တဲ့ သူ႔ အကို တစ္ေယာက္၊ သခင္ေလး တပည့္ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ အိမ္ေတာ္ထိန္း ေဒၚညိဳ ရယ္၊ အဘိုးႀကီးရယ္ ဒါဘဲ အျမဲ ေနတာ၊ ရံဖန္ ရံခါ ဧည့္သည္ လာတတ္တာက လြဲလို႔ လူ မရွဳပ္ဘူး၊ တစ္ခုေတာ့ မွာထားမယ္၊ သခင္ေလးက စပ္စုတာ မႀကိဳက္ဘူး၊ ဘယ္လိုလည္း၊ လုပ္နိဳင္ပါ့ မလား၊ ေနာက္ ႏွစ္လေလာက္ေနရင္ အကူ ထပ္ေခၚေပါ့"
"ဟုတ္ ဟုတ္ ကြ်န္မ လုပ္နိဳင္ပါတယ္"
"OK ေလ၊ ဒါဆို စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ၾကစို႔၊ ဒီမွာ 6 လစာ 18 သိန္း"
စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ ထိုးၿပီးေသာ္
"ကဲ နန္းမြန္ေရ၊ ဒီဘက္ကေတာ့ ok ပီ၊ မင္းဘက္ကေရာ"
"ဟုတ္ ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ"
Dr.ေအာင္ျမင့္ ဘာ ဆိုလိုသည္ကို နန္းမြန္ သေဘာေပါက္သည္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ၿပီးမွ လာခဲ့သည္ ျဖစ္၍ သူမ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္မိသည္။ ေျခဖ်ား လက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္လို႔ေပါ့။
ဦးမင္းဟန္ လြယ္အိပ္ထဲမွ ပုလင္း ႏွစ္လံုး ထုပ္လိုက္သည္။
"ကိုေအာင္ျမင့္ေရ၊ ခင္မ်ား မွာလိုက္တာေလး ပါလာတယ္၊ တစ္ပုလင္းကေတာ့ အခု ေသာက္ၾကတာေပါ့ ဟဲဟဲဟဲဟဲ"
ဦးမင္းဟန္ နန္းမြန္အား ၾကည့္၍ ေျပာရင္း သေဘာက်စြာ ရီေနသည္။
"ေက်းဇူး ကိုမင္းဟန္ ေရ၊ ဒါေလးေတြ မွီဝဲေနလို႔ ေဒါင္ေဒါင္ ျမည္ေနရတာဗ်ိဳ႕၊ ဒါနဲ႔ လိမ္းေဆးေလးေရာ ဟဲဟဲဟဲ"
"ပါခဲ့ပါတယ္ဗ်ာ၊ ဆရာ မွာတာ ဘယ္ေမ့လို႔ရမလည္း ဗ်"
ဦးမင္းဟန္ လြယ္အိပ္ထဲမွ ဗူးတစ္ဗူး ထုတ္ေပးလိုက္သည္။
"ဒါက ဝံဆီကို ေဆးျမစ္ေတြနဲ႔ ေရာထားတာ ဆရာေရ၊ ညိွဳးေနတာ ခ်က္ျခင္း ေထာင္လာလိမ့္မယ္"
"ေအးဗ်ာ ဒါမ်ိဳးက က်ဳပ္တို႔ အေနာက္တိုင္း ေဆးမွာ မရွိဘူးဗ်၊ ကဲဗ်ာ ေဆးစြမ္းေၾကာင္း ခဏေန စမ္းရမွာေပါ့ ဟဲဟဲဟဲဟဲ"
ဦးမင္းဟန္ ခြက္သံုးခြက္ထဲသို႔ အရည္ ညိဳညိဳမ်ား ထဲ့ကာ ေရ ေရာလိုက္ၿပီး
"ကဲ ေကာင္မေလးလည္း တစ္ခြက္ေလာက္ ေမာ့လိုက္၊ ဒါမွ ခံနိဳင္ရည္ ရွိမွာ ဟဲဟဲဟဲဟဲ"
နန္းမြန္ တုန္ယင္ေသာ လက္မ်ားျဖင့္ ခြက္ကို ယူကာ ေမာ့လိုက္သည္။
"ဂလြတ္ ဂလြတ္ ဟားးးးးးး"
ခ်ိဳသလိုလို ခါးသလိုလိုႏွင့္ လည္ေခ်ာင္းထဲ ျပင္းရွေသာ အရသာ စီးဝင္သြားသည္။ ဦးမင္းဟန္တို႔လည္း တစ္ခြက္စီ ေသာက္လိုက္သည္။ ေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္ေပးသည္။ ေမာ့ လိုက္ျပန္သည္။ ဦးမင္းဟန္က ေဆး အရက္၏ အာနိသင္ႏွင့္ အသံုးျပဳပံုကို ဦးေအာင္ျမင့္အား ရွင္းျပေနသည္။ အရက္ အရွိန္ တက္လာသျဖင့္ ဦးမင္းဟန္တို႔ ပံုရိပ္ေတြ ေဝဝါးလာသည္။ ရင္ခံုႏွံဳးေတြ ျမန္ကာ ခႏၶာကိုယ္ထဲ ပိုးေကာင္မ်ား ေျပးလႊား ေနသလို ယြစိ ယြစိ ျဖစ္ေနသည္။ ဦးေအာင့္ျမင့္ ေဆးဗူးကို ယူကာ အခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။ 5 min ခန္႔ ၾကာေသာ္ ျပန္ထြက္လာသည္။ ၿပီးေနာက္ နန္းမြန္ေဘးတြင္ ကပ္ထိုင္ကာ နန္းမြန္အား သိုင္း ဖက္လိုက္သည္။
"ေဆး လိမ္းၿပီးၿပီလား Dr."
ဦးေအာင္ျမင့္ လက္မ ေထာင္ျပကာ
"Good တယ္ ကိုမင္းဟန္ေရ၊ အခုကို ေပါက္ကြဲမတက္ တင္းမာေနၿပီ"
"အဲ့ဒါဆိုလည္း စေတာ့ဗ်ာ"
"Ok Ok"
ဦးေအာင္ျမင့္ နန္းမြန္မ်က္ႏွာအား ဆြဲလွည့္ကာ ႏွဳတ္ခမ္းကို စုပ္လိုက္သည္။ အပ်ိဳစင္ေလး ေပမယ့္ ေခတ္ လူငယ္ ျဖစ္သျဖင့္ လက္ေတြ႕ မရွိေသာ္လည္း အျမင္ရွိေသာ နန္းမြန္က ဦးေအာင္ျမင့္ ပါးစပ္အား ျပန္လည္ နမ္းရွိဳက္လိုက္သည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ အြန္းးးးဟြန္းးးးးး"
ေက်ာျပင္ေပၚ ပြတ္သပ္ေနေသာ ဦးေအာင္ျမင့္ လက္မ်ား၏ အထိ အေတြ႕ေၾကာင့္ နန္းမြန္ တကိုယ္လံုး တြန္႔ကာေနသည္။ ဦးေအာင္ျမင့္က နန္းမြန္၏ လက္တစ္ဖက္ကို သူ႕ေပါင္ၾကား ညွပ္လိုက္သည္။ ပုစိုး ေအာက္က မာေတာင္ေနေသာ အေခ်ာင္းႀကီးကို ကိုင္မိသျဖင့္ လီး ဆိုတာကို nurse တစ္ေယာက္ အေတျဖင့္ သိသည္။ လူနာမ်ားအား ေတြ႕ဖူး ကိုင္ဖူးေနၾက ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုကဲ့သို႔ ထိေတြ႕ရမွဳေၾကာင့္ ရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္း ခံုေနသည္။
ဦးေအာင္ျမင့္က နန္းမြန္ လက္အား အေပၚမွာ ကိုင္ကာ သူ႔ လီးကို စုပ္ကိုင္ ေစသည္။ ပုစိုးထဲမွ လီးႀကီးမွာ လက္တစ္စုပ္ မကေပ။ နန္းမြန္၏ လက္က လီးကို စုပ္ကိုင္ထားခ်ိန္ နန္းမြန္ မ်က္ႏွာအား လက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ ပါးစပ္ထဲ လွ်ာျဖင့္ ထိုး ေမႊေနသည္။ ဦးမင္းဟန္ကေတာ့ ဦးေအာင္ျမင့္ လုပ္သမွ်ကို အရက္ ေသာက္ရင္း ထိုင္ၾကည့္ေနသည္။ ဦးေအာင္ျမင့္က နန္းမြန္ အကၤ် ီကို ဆြဲခြ်တ္လိုက္ၿပီး ေဘာ္လီ ဂ်ိတ္ေတြပါ ျဖဳပ္လိုက္သည္။ ျဖဴဝင္း လံုးက်စ္ေနေသာ ဟင္ခ်ိဳခြက္ တစ္ခြက္စာရွိ နန္းမြန္၏ အပ်ိဳစင္ နိဳ႕အံုေလး ေပၚလာသည္။ နန္းမြန္ ယခုကဲ့သို႔ ႀကံဳေတြ႕ရမည္ကို သိေသာ္လည္း အပ်ိဳစင္ပီပီ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ရင္ဘက္တြင္ ယွက္ကာလိုက္သည္။ ဦးေအာင္ျမင့္က နန္းမြန္၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဖယ္ကာ နိဳ႕သီးေခါင္း ေလးကို စုပ္လိုက္သည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ အ!ဟာ!!ကြ်တ္စ္" နန္းမြန္ ေခါင္းေမာ့၊ ပါးစပ္ကေလး ဟသြားသည္။ နန္းမြန္၏ မာက်စ္ေသာ နိဳ႕ေလးမ်ားကို စို႔ ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ စို႔ေနသည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ အင္းဟင္းးဟင္းး"
ေဆးစိမ္ အရက္ တန္းခိုးေၾကာင့္ နန္းမြန္တေယာက္ ရွက္ေၾကာက္စိတ္ ထက္ ရမၼက္စိတ္ေတြ နိဳးထေနသည္။
ဦးေအာင္ျမင့္ နန္းမြန္၏ လည္တိုင္အား နမ္းစုပ္ရင္း ထမိန္ထဲ လက္လွ်ိဳကာ ေစာက္ပတ္ေလးကို ပြတ္ေနသည္။
"အင္းးဟင္းးဟင္းးး ကြ်တ္စ္"
ေအာက္ခံေဘာင္းဘီတြင္ အရည္မ်ား ရႊဲဆိုေနၿပီ။ ထမိန္အား ခြ်တ္လိုက္ရာ ျဖဴေဖြး ေျဖာင္းစဥ္းေသာ ေပါင္တံမ်ား ေပၚလာသည္။ ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီကို ခြ်တ္လိုက္ၿပီး ေပါင္ ႏွစ္ဖက္ကို ျဖဲကာ ဦးေအာင္ျမင့္ နန္းမြန္ ေပါင္ၾကား ဒူးတုတ္ ထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေစာက္ပတ္ ေဖါင္းေဖါင္း ေလးအား လက္ျဖင့္ ျဖဲကာ နီရဲေနေသာ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား နဳနဳေလးထဲ လွ်ာျဖင့္ ထိုးေမႊလိုက္သည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ ပလပ္ ပလပ္ အားးးးးရွီးးးးး ကြ်တ္စ္!!!!! အင္းးးဟင္းးးဟင္းးးးး"
နန္းမြန္တေယာက္ ဆက္တီခံု ေပၚတြင္ ေကာ့လန္ေနသည္။ လက္ညိဳးကို ေစာက္ပတ္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ထိုးေမႊကာ G-Sport ေနရာကို ထိုးပြတ္ ေပးရင္း ေစာက္စိအား ပါးစပ္ျဖင့္ လိုက္ေနသည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ အအအအ အားးး ရွီးးးးး ကြ်တ္စ္!!!!! ဟားးး ထြက္ကုန္ၿပီ ထြက္ကုန္ၿပီ!!! ရွီးးးးး အဟြန္႔ဟြန္႔ဟြန္႔"
နန္းမြန္ တုန္တုန္ရင္ရင္ျဖင့္ ခံုေပၚတြင္ တစ္ခ်ီ ၿပီးသြာသည္။
ဦးမင္းဟန္ ငွဲ႔ထားေသာ အရက္ခြက္ကို နန္းမြန္အား ထပ္တိုက္ကာ ဦးေအာင္ျမင့္က တစ္ခြက္ ေသာက္သည္။ ၿပီးေနာက္ နန္းမြန္ကို ၾကမ္းျပင္တြင္ အရံသင့္ ခင္းထားေသာ ေမႊ႕ယာေပၚ ေပြ႕ တင္လိုက္ၿပီး ဦးေအာင္ျမင္ အဝတ္မ်ား ခြ်တ္လိုက္သည္။ ပုဆိုး ကြ်တ္သြားမွ ဦးေအာင္ျမင့္၏ ေတာင္မက္ေနေသာ လီးႀကီးကို ေတြ႕ရသည္။
!!!!ဘုရား ဘုရား!! လီးႀကီးမွာ နဲတာႀကီး မဟုတ္ေပ။ သံုးလံုးထိုး ဓါတ္မီးခန္႔ တုပ္ကာ 6' လက္မေက်ာ္ေက်ာ္ ရွည္လွ်ားသည္။ နန္းမြန္ လန္႔ကာ ေပါင္ကို စိမိသည္။ ဦးေအာင္ျမင့္က နန္းမြန္ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ ျဖဲကာ ေပါင္ၾကား ဒူးတုတ္ ထိုင္လိုက္သည္။ လီးကို လက္ျဖင့္ ကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးတြင့္ ေတ့ကာ သြင္းလိုက္သည္။
"ဇြိပ်ိ အ"
နန္းမြန္ မ်က္လံုးကို စံုမွိတ္၊ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ စုတ္ကာ အံႀကိတ္ရင္း ေစာက္ပတ္ထဲ လီးႀကီး ဝင္လာမည့္ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနသည္။ အပ်ိဳစင္ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ လီးဒစ္ပင္ တင္းက်ပ္ေနသည္။ ဦးေအာင္ျမင့္ ခါးကို ေကာ့သြင္းလိုက္သည္။
"အင့္ ဇြိဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အားးးးး နာတယ္ နာတယ္ အီးဟီးဟီးကြ်တ္ကြ်တ္ကြ်တ္"
လီး တစ္ဝက္ခန္႔ ဝင္သြားသည္။ နန္းမြန္လည္း နာက်င္လြန္းသျဖင့္ ေအာ္ညည္းမိသည္။ ဦးေအာင္ျမင့္၏ လီးႀကီးမွာ ေစာက္ပတ္ ၾကြက္သား နဳနဳ ေလးမ်ား၏ တင္းက်ပ္စြာ စုပ္ကိုင္ထား သကဲ့သို႔ ရွိရာ အရသာ ရွိလွသည္။ ခါးကို ေနာက္တစ္ခ်က္ အားပါပါ ေကာ့ သြင္းလိုက္သည္။
"အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗြ်ိဗ်စ္ ဒုတ္ အားးးးး အမေလးး နာတယ္!!! နာတယ္ အေမရဲ့ အားးး ကြဲသြားၿပီ ကြဲသြားၿပီ အီးးး ဟီးးး ဟီးးးဟီးးးးးးး"
လီးဒစ္ႀကီးက အပ်ိဳေမွးကို ရက္စက္စြာ ထိုးခြဲရင္း သားအိမ္ကို အရွိန္ျပင္းျပင္း ေစာင့္မိသျဖင့္ နန္းမြန္ ငယ္သံ ပါေအာင္ ေအာ္ညည္းရင္း မ်က္ရည္မ်ား ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ က်လာသည္။
လီးကို ဒစ္ျမဳပ္ရံု စြဲထုပ္လိုက္ရာ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေသြးမ်ား ျခင္းျခင္းနီစြာ ထြက္လာသည္။ အပ်ိဳေမွး ေပါက္ရံုမက ေစာက္ပတ္ေလးလည္း အနည္းငယ္ ကြဲသြားသည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်ိ ဒုတ္ အူးးးး ဟူးးး ဟူးးး အေမရဲ့!!!! အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ ဒုတ္ အီး ဟီးးးးဟီးးး ဟီးးးး ေသပါၿပီေတာ့!!! အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ဗြတ္ အားးးလားးး လားးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့ ဟီးးဟီးးးဟီးးးးး"
တစ္ခ်က္ျခင္း အားျပင္းျပင္းျဖင့္ လီးတစ္ဆံုး ေစာင့္သြင္းေနရာ နန္းမြန္ တစ္ေယာက္ ဦးေအာင္ျမင့္၏ မညွာ မတာ လိုးသည့္ ဒဏ္ကို ေမႊ႕ယာေပၚတြင္ လူးလွိမ့္ ခံေနရသည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ အားးးးးး ဗ်ိဗ်ိ အီးးးဟီးး ဟီးးး ဇြိဇြိ ဗ်စ္ဗ်စ္ အားးးး အမေလးး ေလ ကြ်တ္ကြ်တ္ကြ်တ္ အင့္အင့္ အင့္ အင့္ ဗ်ိဗ်ိ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အအအအ ဟားးး ရွီးးးးးးး ဟားးးးးးးး"
အခ်က္ 40 ခန္႔ လိုးၿပီးေသာ္ ဦးေအာင့္ျမင့္လီးအား ေစာက္ပတ္ထဲမွ ထုတ္ကာ သုပ္ရည္မ်ားကို နန္းမြန္ ဗိုက္ေပၚ ပန္းလိုက္သည္။
"ဟားးးး လိုးလို႔ ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးကြာ၊ တစ္ထုပ္ထုပ္နဲ႔ အရိုးနဳေလး ဝါးေနရသလိုဘဲ ဟားးး"
သူကသာ လိုး ေကာင္းေန၊ နန္းမြန္မွာ ေစာက္ပတ္လည္းကြဲ သားအိမ္လည္း ေအာင့္သျဖင့္ ဗိုက္ကို ဖိရင္း ေမႊ႕ယာေပၚ တစ္သိမ့္သိမ့္ ရွိဳက္ ငိုေနသည္။
ဦးမင္းဟန္တစ္ေယာက္ ေဆးဗူးထဲမွ အဆီမ်ားျဖင့္ လီးကို အထက္ေအာက္ ပြတ္သပ္ေနသည္။ ေဆး အစြမ္းေၾကာင့္ လီးႀကီးမွာ လက္ဖ်န္ခန္႔ တုပ္ကာ 7' ခန္႔ ရွည္လာသည္။ ဦးေအာင္ျမင့္ ၿပီးသြားသျဖင့္ ေမႊ႕ယာေပၚ တက္ခဲ့သည္။ ဗိုက္ကို ႏွိပ္ကာ ေကြးေကြးေလး ငိုရွိဳက္ေနေသာ နန္းမြန္အား ဆြဲ လွန္လိုက္သည္။
"ေရာ့ ေသာက္လိုက္ဦး"
နန္းမြန္ အရက္ခြက္ကို အငမ္းမရ ေသာက္လိုက္သည္။ မူးေနမွသာ ဒီ လီးႀကီးမ်ား၏ အလိုးဒဏ္ကို ခံနိဳင္မည္ ျဖစ္သည္။ အရက္ ကုန္သြားေသာ္ ရီေဝေဝ ျဖစ္ကာ နာက်င္မွဳဒဏ္ အနည္းငယ္ သက္သာသလို ျဖစ္သြားသည္။ ဦးမင္ဟန္ နန္းမြန္ ေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးတုတ္ကာ လီးဒစ္ကို ေစာက္ပတ္ေပါက္တြင္ ေတ့လိုက္သည္။ ဦးေအာင္ျမင့္ လိုးထား၍ ကြဲသြားေသာ ေစာက္ပတ္ေလးမွာ အရည္ေတြ ရႊဲေနသျဖင့္ လီးဒစ္က ေလ်ာလွ်ဴစြာ ဝင္သြားသည္။
"ဇြိ ပ်ိ အ"
လီး ဒစ္ ဝင္သြားခ်ိန္ နန္းမြန္၏ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္ကို ပုခံုးေပၚ ထမ္းတင္ကာ အားရပါးရ ေစာင့္ထဲ့ လိုက္သည္။
"အင့္ ဗြတ္ဗြတ္ ဗြ်တ္ ဒုတ္ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာတယ္ နာတယ္ အင့္ ဗြ်ိဗြ်ိ ဗ်စ္ဗ်စ္ အားးး လားးး လားးး လားးးး အင့္ ဗ်ိဗ်ိ ဗ်စ္ဗ်စ္ အူးးးး ဟူးးး ဟူးးးး ေအာင့္တယ္ အားးးးးးး"
အရပ္ပုသျဖင့္ သားအိမ္ေခါင္း တိန္ေနရာ ဦးမင္းဟန္၏ ေစာင့္ခ်က္မ်ားက ထိမိ ျပင္းထန္လွသည္။ တစ္ခ်က္ ေစာင့္လိုက္တိုင္း လီး ဒစ္ႀကီးက သားအိမ္ေခါင္းကို အရွိန္ျဖင့္ ဝင္ တိုက္ရာ နန္းမြန္ ကမၻာပ်က္မတက္ ေအာ္ဟစ္ေနရသည္။ လီး အဝင္ အထြက္တိုင္း ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား နဳနဳမ်ားက လီးတြင္ ကပ္ပါသြားလိုက္ က်ံဳ႕ဝင္လာလိုက္ျဖင့္ ပြန္းပဲ့ကုန္သည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အမေလးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့ ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အားးး လားး လားးး လားးး ဗ်စ္ဗ်စ္ ဗ်ိဗ်ိ အူးးး ဟူးး ဟူးးးး ဟူးးး နာလိုက္တာ အားးးးးးး"
နန္းမြန္ ေအာ္ေလ လိုးရတာ အား ပါေလ ျဖစ္ရာ နာရီဝက္ခန္႔ ၾကာေသာ္
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗုဗု အားးဟားးးဟားးး ဗ်ိဗ်ိဇြိဇြိ အူးးး ဟူးးး ဟူးးး အေမရဲ့ ဗ်စ္ဗ်စ္ ဇြစ္ဇြစ္ အားးးးးးးးးးးးးးးးးး"
-------------------------------------------
ဦးမင္းဟန္ႏွင့္ Dr.ေအာင္ျမင့္တို႔ ႏွစ္ေယာက္သား နန္းမြန္အား လိုးလိုက္ အရက္ ေသာက္လိုက္ျဖင့္ အားရပါးရ လိုးလိုက္ရာ နန္းမြန္ ထ ပင္ မထနိဳင္ေတာ့ေပ။
_______________
ေႏြဦးေမ အား ေနာက္ ႏွစ္လေနလွ်င္ ေခၚမည္ဟု ေျပာကာ ဦးမင္းဟန္ ေနာက္သို႔ နန္းမြန္ လိုက္ခဲ့သည္။
ကုန္းတစ္တန္ ေရတစ္တန္ သံုရက္ခန္႔ ခရီး ဆတ္ခဲ့ရာ ေဝးလန္ ေခါင္သီေသာ ျမစ္ဝကြ်န္းေပၚ ေဒသသို႔ ေရာက္ခဲ့သည္။ ကား တစ္စီး အစဥ္သင့္ ေစာင့္ႀကိဳေနသည္။ ထို ကားျဖင့္ တေနကုန္ ခရီး ထပ္ဆက္ရာ ၿမိဳ႕ႏွင့္ ေဝးကြာၿပီး အသြာအလာ ျပက္ေသာ ေတာစပ္ႀကီးရွိ ျခံဝန္းက်ယ္ ႀကီး တစ္ခုသို႔ ေရာက္ခဲ့သည္။
"မာယာ စံအိမ္"
လူထြားႀကီး တစ္ေယာက္ ျခံတံခါး လာဖြင့္ေပးသျဖင့္ ကားေလး ျခံထဲ ေမာင္းဝင္လာသည္။ ခန္းနားလွေသာ ေရွးေဟာင္း ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္ ႏွစ္ထပ္ အေစာက္အအံုတစ္ခု ေရွ႕တြင္ အသက္ 25 ႏွစ္ခန္႔ရွိ ေခ်ာေမာ ခန္႔ညားေသာ လူငယ္ တစ္ဦးႏွင့္ အဖြါးအို တစ္ေယာက္ ေစာင့္ႀကိဳေနသည္။
"မာယာ စံအိမ္ မိသားစုမွ လွိဳက္လွဲစြာ ႀကိဳစိုပါတယ္ ဆရာမေလး"
လူငယ္၏ ျပံဳးခ်ိဳစြာ ႏွဳတ္ဆတ္ပံုက နန္းမြန္ ခရီးပန္းသမွ် အေမာေတြ ေျပေျပာက္ေစခဲ့သည္။
သိုက္စိုး အိမ္ႀကီးရွိ လူ အစံုႏွင့္ မိတ္ဆတ္ေပးၿပီး ေဒၚညိဳ စီစဥ္ေပးေသာ အခန္းတြင္ ေခတၲ အနားယူလိုက္သည္။ ညေနပိုင္း ေရခ်ိဳးၿပီး မိမိ ျပဳစုရမည့္ အဖိုးအိုအား ေဒၚညိဳႏွင့္ အတူ လိုက္ၾကည့္သည္။ လူနာ အဖိုးႀကီးမွာ ကုတင္ေပၚတြင္ ေအာက္ပိုင္း ေသေနသူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။
ဦးမင္းဟန္ ေျပာသကဲ့သို႔ပင္ ေဒၚညိဳ ဆိုသည့္ အဖြါးႀကီးက စကား အပို မေျပာေပ။ ေျပာလွ်င္လည္း ႀကိဳက္မည့္ပံု မေပၚ။ လူနာအား ျပဳစု၍ အစာေရစာ ေကြ်းေမြးၿပီးေနာက္ ထမင္းစားေဆာင္သို႔ လာကာ ထမင္း စားလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ နန္းမြန္ အခန္းသို႔ ျပန္ကာ အနားယူလိုက္သည္။
အိပ္ယာေပၚတြင္ လွည္းေနစဥ္ တစံု တေယာက္က မိမိအား ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသကဲ့သို႔ ခံစားရသျဖင့္ အခန္းေပါက္သို႔ ၾကည့္မိရာ ဟေနေသာ တံခါးေပါက္တြင္ စူးရဲစြာ စိုက္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္ဝန္း တစ္စံုကို ေတြ႕မိသျဖင့္ နန္းမြန္ လန္႕သြားသည္။
"သိုက္မိုး မအိပ္ေသးဘူးလား"
ေဒၚညိဳ၏ အသံ ဟိန္း ထြက္လာသျဖင့္ တံခါး ျပန္ပိတ္သြားကာ အခန္းေပါက္မွ ထြက္ခြါသြားသူမွာ ကိုသိုက္စိုးရဲ့ အကို ကိုသိုက္မိုး ျဖစ္မွန္း သိလိုက္ရသည္။ နန္းမြန္ ကမန္းကတန္း တံခါးခ်က္ကို ခ်ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ ေခါင္းမီးျခံဳ၍ အိပ္ေတာ့သည္။



"မာယာ စံအိမ္" 3
=========================
နန္းမြန္ မာယာစံအိမ္ႀကီးသို႔ ေရာက္ရွိသည္မွာ 2 ပတ္ခန္႔ ရွိၿပီ။ ေန႔စဥ္ လူနာ အဖိုးအိုအား ျပဳစုေပးလိုက္၊ အခန္းထဲ နားေနလိုက္ျဖင့္ စကားေျပာေဖၚလည္း မရွိေပ။ အိမ္ႀကီးမွာ ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္ ျဖစ္သျဖင့္ ႀကီးမားၿပီး အခန္းဖြဲ႕ မ်ားစြာ ရွိသည္။ တစ္ရက္က ျပင္းလာသျဖင့္ အိမ္ႀကီးအား ေလွ်ာက္ၾကည့္စဥ္ ေဒၚညိဳႏွင့္ တိုးကာ မ်က္ေထာက္နီႀကီးျဖင့္ ၾကည့္ေနေသာေၾကာင့္ အခန္းထဲ ျပန္ခဲ့ရသည္။ အျပင္သို႔လည္း ထြက္ခြင့္ မေပးေပ။ မိမိ လိုအပ္သည့္ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းမ်ား လိုျခင္၍ ေစ်းသို႔ သြားလိုေၾကာင္း ေျပာရာ ေဒၚညိဳက သူမ ဝယ္ေပးမည္၊ လိုျခင္တာ စာေရး၍ မွာရန္ ေျပာသျဖင့္ စာေရးၿပီး မွာရသည္။ အိမ္တံခါးေသာ့ အျမဲလိုလို ခပ္ထားၿပီး တစ္ပတ္လွ်င္ ႏွစ္ရက္သာ အဖိုးအိုအား ျခံဝန္းထဲ ေလေကာင္းေလသန္႔ ရရန္ ပို႔ေဆာင္ရင္း ဆင္းခြင့္ ရသည္။ Telephone လည္း ဆတ္ခြင့္ မျပဳေပ။ ရံဖန္ရံခါ ကိုသိုက္စိုး စကားေျပာမွသာ စကားေျပာေဖၚ ရွိေတာ့သည္။ ကိုသိုက္စိုးကေတာ့ ေဖၚေရြေသာ သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး စကားေျပာ ညက္ေညာသည္။ သို႔ေသာ္ မိသားစု အေၾကာင္း စကားစပ္မိလွ်င္ ဘာမွ် မေျပာေတာ့ဘဲ ထထြက္သြားတက္သျဖင့္ မႀကိဳက္မွန္း သိ၍ မေမးေတာ့ေပ။ သံုးပတ္ေျမာက္ေသာ ေန႔တြင္ နန္းမြန္ telephone ေျပာခြင့္ ႐ွိသည္။ ေႏြဦးေမ အား မိဘမ်ား အေျခအေန ေမးၿပီး ဒီမွာ အစဥ္ေျပေၾကာင္းႏွင့္ ေနာက္ တစ္လေနလွ်င္ လိုက္ခဲ့ရန္ မွာၾကားသည္။ ေႏြ လာမွ သူမ အေဖၚရမည္ေလ။ ေျပာၿပီးေနာက္ telephone အခန္းထဲမွ ထြက္ခဲ့သည္။ အခန္းေပါက္တြင္ ေဒၚညိဳ ေစာင့္ေနသည္။ သူမ ေျပာသမွ် နားေထာင္ေနမွန္း သိသျဖင့္ စကား အပို မေျပာခဲ့။ သူမ ထြက္လာေသာ္ telephone အခန္းကို ေသာ့ ခက္လိုက္သည္။
နန္းမြန္ စိတ္မြန္းက်ပ္လြန္းသျဖင့္ ေရခ်ိဳးရန္ အခန္းထဲမွ ထြက္ခဲ့စဥ္ တစ္စံု တစ္ေယာက္ႏွင့္ တိုက္မိကာ လဲသြားသည္။
"အြက္စ္ ဟာ ေစာရီး ေစာရီး"
သိုက္မိုး လဲက်သြားေသာ နန္းမြန္၏ ပုခံုးႏွစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ကိုင္ကာ တြဲထူလိုက္သည္။ သူ႔အၾကည့္ေတြက ထမိန္ ရင္လွ်ားေအာက္မွ လွ်ံထြက္ေနေသာ ရင္ႏွစ္မႊာေပၚမွ မခြါေပ။
"အို လႊတ္ပါ"
နန္းမြန္ လက္ႏွစ္ဖင္ကို ဖယ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ အေျပးတစ္ပိုင္းႏွင့္ ဝင္သြားသည္။ သိုက္မိုးကေတာ့ နန္းမြန္၏ ခါရမ္းသြားေသာ တင္ပါးမ်ာကို ၾကည့္ရင္း တံေတြး မ်ိဳျခေနသည္။ ဤသည္ကို နန္းမြန္အား မ်က္ေျခမျပက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ေဒၚညိဳ အစအဆံုး ျမင္သည္။
-------------------------------------------
"ကိုမိုး၊ ခင္မ်ား အိေျႏၵရရ ေနစမ္းဗ်ာ၊ အခ်ိန္တန္ရင္ ကြ်န္ေတာ္ စီစဥ္ေပးမယ္ ခင္မ်ား စိတ္ေလာေနရင္ ဟိုတခါလို အလုပ္ေတြ ရွဳပ္ကုန္လိမ့္မယ္"
"ေအးပါ ညီေလးရာ၊ ဟီးဟီးဟီး ဒီေကာင္မေလးက ခ်စ္စရာေလး ဟီးဟီးဟီး"
"ခင္မ်ား ဘယ္ေကာင္မေလးတုန္းက ခ်စ္စရာ မေကာင္းတာ ရွိလည္း၊ အရင္ ဟာေတြတုန္းက ပိုက္စံ ပံုေအာေပးလို႔ ၿပီးသြားေကာေပမယ့္၊ ေနာက္ဆံုး တစ္ေယာက္ကိစၥ အစိုးရမွာ လူေျပာက္ ေၾကျငာထားတယ္၊ ေထာက္လွမ္းေရး ကလည္း လိုက္ေနတယ္၊ ခင္မ်ား သိလား၊ ခင္မ်ား ကိစၥေၾကာင့္ က်ဳပ္ လုပ္ငန္းေတြပါ ရပ္ထားရတယ္၊ အဝယ္ေတာ္ေတြလည္း ဒီရက္ပိုင္း စံအိမ္ကို မလာရဲေတာ့ဘူး၊ အဖိုး ေနေကာင္းမွ ရတနာေတြ ဝွက္ထားတဲ့ ေနရာသိမွာ၊ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ nurse ေတြ ေခၚေနတာ၊ ရတနာေတြ ရရင္ ခင္မ်ားကို က်ဳပ္ မိန္းမ ဆယ္ေယာက္ မကဘူး ေပးမယ္ ဟုတ္ပီလား"
"တကယ္ေနာ္ ညီေလး ဟီးဟီး အဖိုး ျမန္ျမန္ ေနေကာင္းပါေစ ဟီးဟီးဟီး"
"က်ားညီေနာင္ ကိုကို႔ကို ဂရုစိုက္ၾက၊ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္လည္း အလိုတူ အလိုပါ တဏွာရူးမေနနဲ႔၊ အခ်ိန္တန္ရင္ စားရမယ္ ဟုတ္ပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ေလး"
က်ားညီေနာင္ႏွင့္ သိုက္မိုး ထြက္သြားမွ
သိုက္စိုး သက္ျပင္းခ်နိဳင္သည္။
"သခင္ေလး ဘယ္လိုလုပ္မယ္ စိတ္ကူးထားလည္း၊ ကိုမိုးက မိန္းမ ျမင္ရင္ ထိန္းရခက္တယ္"
"မသိေတာ့ပါဘူး ေဒၚညိဳရာ၊ ေနာက္လ ထဲ အဝယ္ေတာ္ေတြ လာလိမ့္မယ္"
"ဒီလို လုပ္ပါလား သခင္ေလး၊ ကိုမင္းဟန္ ဟိုတေလာက သံုးတဲ့နည္း နဲ႔ ေကာင္မေလးကို ေဆးခပ္ပီး ကိုမိုး စိတ္တိုင္းက်ေအာင္ စီစဥ္လိုက္ရင္"
"အဖိုး က်မၼာေရးက"
"ကိုမင္းဟန္ ေနာက္တစ္ေယာက္ ရွာထားၿပီးသားပါ၊ ဒီတစ္ေယာက္ကို ကိုမိုးအတြက္ လုပ္ေပးၿပီး၊ ေနာက္တေယာက္က အဖိုးႀကီး က်မၼာေရးအတြက္ ထားလိုက္ေလ၊ ကိုမိုးက တစ္ေယာက္ ရထားရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ဘက္ မလွည့္ပါဘူး"
"ေဒၚညိဳ အစဥ္ေျပသလို လုပ္ဗ်ာ၊ အဖိုး က်မၼာေရး ေကာင္းလို႔ စကား ေျပာနိဳင္မွ ရတနာေတြ ဘယ္မွာရွိတယ္ ဆိုတာ သိရမွာ၊ အဲ့ အခ်ိန္က်မွ က်ဳပ္တို႔ ဒီကေန တျခားသြားၿပီး ဇာတ္ျမွဳပ္ေနလို႔ရမွာ၊ ကိုကို႔ေၾကာင့္ ဟိုေကာင္မေလး ကိစၥ ရဲက စံုစမ္းရင္း က်ဳပ္တို႔ လုပ္ငန္းပါ သိသြားရင္ မလြယ္ဘူး"
_______________
နန္းမြန္ ေစာေစာ ထကာ အဖိုးအိုကို သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးၿပီး ေရခ်ိဳးလိုက္သည္။
"ေကာင္မေလး၊ ၿပီးရင္ ထမင္းစားခန္းထဲ လာခဲ့၊ သခင္ေလးက ထမင္းစားဖို႔ ေစာင့္ေနတယ္"
"ဟုတ္ဟုတ္ ေဒၚညိဳ"
နန္းမြန္ အဝတ္အစား ကမန္းကတန္း ဝတ္ကာ ထမင္းစားခန္းဘက္ လာခဲ့သည္။ တစ္ပတ္ ႏွစ္ရက္ခန္႔ ကိုသိုက္စိုးႏွင့္ ထမင္း အတူတူ စားရသည္။ ထိုအခ်ိန္မွ စကားေျပာေဖၚ ရွိသည္ေလ။
"ထိုင္ နန္းမြန္"
ေဒၚညိဳ စီစဥ္ေပးေသာ breakfast ကို စားေသာက္ရင္း ကိုသိုက္စိုးႏွင့္ စကားမ်ား ေဖါင္ဖြဲ႕ ေျပာဆိုေနသည္။
"ေရာ့ ေကာင္မေလး၊ ဒါက ေတာင္ေပၚ ပ်ားရည္နဲ႔ စပ္ထားတဲ့ ဝိုင္၊ က်မၼာေရး ေကာင္းတယ္ ေသာက္လိုက္"
ရနံ႔က ေမႊးေနသျဖင့္ ေဒၚညိဳ ေပးေသာ ဝိုင္ခြက္ကို ေမာ့ ေသာက္လိုက္သည္။ လည္ေခ်ာင္းထဲ ခ်ိဳၿမိန္ရွတစြာ ပူ ဆင္းသြားသည္။
နန္းမြန္ သိုက္စိုးႏွင့္ စကား ေျပာရင္း၊ အျမင္ေတြ ေဝဝါးလာသည္။ နားထဲ အသံေတြ ဗလံုးပေထြး ၾကားေနရသည္။ သူမ ခႏၶာကိုယ္လည္း ေလထဲ ေျမာက္သြားသလို ခံစားရသည္။ သူမ တစ္ကိုယ္လံုး ေႏြးသြားလိုက္၊ ေအးသြားလိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ သူမ အဝတ္အစားေတြ ကိုယ္ေပၚမွာ မရွိေတာ့မွန္း သိသည္။ သူမ ေျခေထာက္ေတြ ေလေပၚ ဝဲသြားသည္။
သိုက္စိုး နန္းမြန္၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ ကို ပုခံုးေပၚ ထမ္းကာ ေစာက္ပတ္ ေဖါင္းေဖါင္းေလးတြင္ လီးဒစ္ကို ေတ့လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ အားျဖင့္ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။
"ဗ်ိဗ်ိဇြိ အအအ အားးးးးးး"
သူမ ေစာက္ပတ္ထဲ မာေက်ာေသာ အရာတစ္ခု ၾကမ္းတမ္းစြာ ဝင္လာမွန္း နန္းမြန္ သိသည္။ အိပ္မက္လား၊ တစ္ကယ္လား မခြဲျခားနိဳင္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ အီးဟီးဟီးဟီး"
သားအိမ္ေခါင္းထဲ ေအာင့္သြားသည္။ သူမ အလိုးခံေနရၿပီ။ သို႔ေသာ္ လူက ရံုးရန္ ခြန္အား မရွိ။
"အင့္အင့္အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ဗြတ္ အားး အားးး အားးး အားးးး ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အူးးးဟူးးဟူးးး"
နန္းမြန္ ေခါင္းမ်ား ခါရမ္းေနသည္။ သူမ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးႀကီးက အရွိန္ျပင္းစြာ ဝင္ထြက္ေနသည္။ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ခန္႔ အားရ ပါးရ လိုး ေစာင့္ ခံရၿပီး
"ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အအအအ ဗ်စ္ဗ်စ္ ဗုဗု အီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အအအအ အားးးး ရွီးးးးး ဟားးးးးး"
နန္းမြန္၏ ဗိုက္ေပၚသို႔ ပူေႏြး ခြ်ဲပ်စ္ေသာ အရည္မ်ား က်လာသည္။
"ဟားးးး ေကာင္းလိုက္တာကြာ"
"ညီေလး မင္းပီးရင္ ကိုမိုးကို ေပးမယ္ဆို အဟီးးးး"
"အင္းပါ ကိုမိုးရယ္၊ ကဲ စိတ္ႀကိဳက္သာ လိုးေတာ့ ဟုတ္ပီလား"
"ေအးေအး ဟီးဟီးဟီးဟီး"
အသံေတြ ဗလံုးပေထြး ၾကားေနရသည္။ အိပ္မက္ဟု ထင္ေသာ္လည္း သူမ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္း ထပ္ဝင္လာျပန္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ ဒုတ္ အားးး ဟားး ဟားးး နာတယ္ နာတယ္ ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အီးး ဟီးးး ဟီးးးး ဟီးးးး ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အူးးးဟူးးး ဟူးးး ဟူးးးး"
လီးႀကီးမွာ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ အဆတ္မျပက္ ဝင္ထြက္ေနရာ နန္းမြန္ ေစာက္ပတ္ တစ္ခုလံုး က်ိမ္းစပ္ေနၿပီ။ ေပါင္ခြစံုလည္း နာက်င္ကာ ဆီးခံုပါ ေအာင့္ေန၏။ သိုက္မိုး၏ ႏြားသိုး ႀကိဳးပ်က္ လိုးခ်က္မ်ား ေအာက္တြင္ နန္းမြန္ ကိုယ္လံုးေလး လူးလွိမ့္ေနရင္း နာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္ေနသည္။
"အင့္အင့္အင့္အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အအအအ ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အားးးး ဟားးးး ရွီးးး ဟားးး"
သိုက္မိုးလီးကို နန္းမြန္၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္ကာ မ်က္ႏွာေပၚသို႔ သုပ္ရည္မ်ား ပန္းထုပ္လိုက္သည္။
"ဟားးးး တကယ္ လိုးလို႔ ေကာင္းတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးကြာ၊ ညီေလး မင္း လိုးဦးမွာလား၊ မင္း မလိုးေသးရင္ က်ားႀကီးတို႔ကို လိုးခိုင္းမလို႔၊ သူတို႔ ေကာင္မေလးကို လိုးတာ ငါ ၾကည့္ျခင္တယ္ ဟီးဟီးဟီး"
"ခဏ နားဦး ကိုမိုး၊ သူ သတိရမွ စိတ္ႀကိဳက္ လိုးခိုင္း ဟုတ္ပီလား"
"ေအး ဒါေကာင္းတယ္၊ ဒါမွ ေကာင္မေလး ေအာ္ေနသံကို ငါ အားရပါးရ ၾကားရမွာ ဟီးဟီးဟီးဟီး"
ကုတင္ထက္တြင္ ေဆး အရွိန္ေၾကာင့္ မူးေနရင္း ဘာမွန္းမသိ ျဖစ္ေနေသာ နန္းမြန္အား သိုက္စိုး ေပြ႕ခ်ီကာ ပါးစပ္ထဲ အရည္တခ်ိဳ႕ ေလာင္းထဲ့လိုက္သည္။
နန္းမြန္ သတိရလာခ်ိန္တြင္ ကုတင္ တစ္လံုးေပၚ ေရာက္ေနသည္။ သူမ လူးလည္း ထသည္။ ေခါင္းမ်ား ေနာက္က်ိ ရီေဝေန၏။ သူမ ခႏၶာကိုယ္ ေပၚတြင္ အဝတ္အစားမ်ား မရွိသလို သူမ ေစာက္ပတ္လည္း က်ိမ္းစပ္ကာ သားအိမ္ပါ ေအာင့္ေန၏။
"က်ားႀကီးေရ ေကာင္မေလး သတိရလာၿပီ၊ လိုးေတာ့ဟ ဟီးဟီးဟီး"
နားထဲ သိုက္မိုး၏ အသံလိုလို ၾကားလိုက္ရသည္။ ကုတင္ ၿငိမ့္ကနဲ ျဖစ္သြား၍ နန္းမြန္ ေခါင္းေမာ့ ၾကည့္သည္။
"ဟင္ ဟင္ ရွင္ ရွင္တို႔၊ ကြ်န္မကို ကြ်န္မကို ဘာလုပ္မလို႔လည္း!!!!!
ဖ်န္းးး!!! ဖ်န္းးး!!! ဖ်န္းး!!! ဖ်န္းးး အားးး"
က်ားႀကီး၏ လက္ျပန္ ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ နန္းမြန္ လဲက်သြားသည္။ က်ားႀကီး အဝတ္မ်ား ခြ်တ္ကာ ကုတင္ ေအာက္တြင္ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး နန္းမြန္ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ကုတင္စြန္း ဘက္ ဆြဲလိုက္သည္။ နန္းမြန္ ရံုးရန္ ခြန္အား မရွိေပ။ နန္းမြန္၏ တင္ပါးက ကုတင္စြန္းတြင္ ေရာက္ခ်ိန္ ေပါင္ကို ျဖဲကာ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ပုခံုးေပၚ ထမ္းလိုက္သည္။ လီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္ ကြက္တိပင္ ျဖစ္သည္။
နန္းမြန္ က်ားႀကီး၏ လီးကို ၾကည့္ကာ လန္႔ေနမိသည္။ လီးႀကီးမွာ မိမိ လက္ဖ်ံ ခန္႔ တုတ္ကာ အရွည္ 7" ခန္႔ရွိၿပီး လီး ပတ္လည္ရွိ ဘုထစ္မ်ားက အသည္းယားစရာပင္။ က်ားႀကီးက လီးဒစ္ကို တံေတြးစြတ္ကာ ေစာက္ပတ္ေပါက္တြင္ ေတ့လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ နန္းမြန္၏ ခါးေဘးတြင္ လက္ႏွစ္ဖက္ ေထာက္လိုက္ရာ နန္းမြန္ဖင္ေလး ၾကြတက္လာသည္။ လီးဒစ္က ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ကြပ္တိ။
"အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ အားးးး အမေလး ေသပါၿပီ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး"
လီးႀကီးက မို႔ေဖါင္းေနေသာ နန္းမြန္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တစ္ဝက္ခန္႔ ဝင္သြားသည္။ လီး ပတ္လည္ရွိ ေဂၚလီမ်ားက ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား နဳနဳေလးမ်ားကို ၾကမ္းတန္းစြာ ပြတ္တိုက္၍ တိုးဝင္သြားသည္။
"အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အူးးး ဟူးးး ဟူးးး နာလွခ်ည္ရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး"
ရွည္လွ်ား၍ တုတ္ခိုင္လွေသာ လီးႀကီး နန္းမြန္၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ အညွာ အတာ ကင္းစြာျဖင့္ အဆံုးထိ ဝင္ေရာက္သြားသည္။ နန္းမြန္လည္း နာက်င္လြန္းသျဖင့္ ေခါင္းမ်ား ခါရမ္းကာ ငိုေကြ်းေနသည္။
"အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗု အီးးဟီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဇြိဇြိ ဗ်စ္ဗ်စ္ အားးး ဟားး ဟားးး ဘြတ္ဘြတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အူးးး ဟူးးးး ဟူးးး ဟူးးးးး"
လီးႀကီး ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္သြားတိုင္း ေစာက္ပတ္ အတြင္းသား နဳနဳ ေလးမ်ားမွာ ေဂၚလီလံုးမ်ား၏ ပြတ္တိုက္မွဳကို ခံစားရၿပီး၊ လီး ျပန္ထုပ္လိုက္တိုင္း ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ား အျမံဳလိုက္ ကပ္ပါလာသည္။
က်ားႀကီးမွာ နဴးညံ့ က်ဥ္းေျမာင္းေသာ ေစာက္ပတ္ေလးအား လိုးေနရသျဖင့္ လီး အရသာ ေတြ႕ေနသေလာက္ နန္းမြန္မွာ ကမၻာပ်က္မတက္ ငိုေကြ်း ေနရသည္။
"အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဘြတ္ အားး လားးး လားးး လားးး ဇြိဇြိ ဗ်စ္ဗ်စ္ အူးးး အေမေရ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အားးးးးးဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗု ဘူ အားးးး ရွီးးးးး ဟားးးးးးးးး"
က်ားႀကီး၏ လီးႀကီး ေစာက္ပတ္ထဲမွ ကြ်တ္သြားကာ နန္းမြန္ ဗိုက္ေပၚသို႔ သုပ္ရည္မ်ား ပန္း က်လာသည္။ ထိုစဥ္ က်ားငယ္၏ လီးႀကီးက နန္းမြန္၏ ေစာက္ပတ္ထဲ အရွိန္ျပင္းစြာ ထိုးခ်လိုက္ျပန္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗ်စ္ဗ်စ္ အေမရဲ့ အားးးးးးး





"မာယာ စံအိမ္" 4
=========================
တစ္ညလံုး ဝိုင္း အလိုးခံထားရ၍ ကုတင္ေပၚတြင္ ေျမာ့ေျမာ့ေလး ျဖစ္ေနေသာ နန္းမြန္အား ေဒၚညိဳ ေဆး တစ္ခြက္ တိုက္လိုက္သည္။ ႀကီးမား ရွည္လွ်ားေသာ လီး ေလးေခ်ာင္း၏ မညွာမတာ လိုးျခင္းကို တစ္ညလံုး လွိမ့္ေနေအာင္ ခံခဲ့ရသျဖင့္ နန္းမြန္ တစ္ေယာက္ ေပါင္ျခံေရာ သားအိမ္ပါ ေအာင့္ကာ ေစာက္ပတ္တစ္ခုလံုး က်ိမ္းစပ္ နာက်င္ေနၿပီး မလွဳပ္နိဳင္ေတာ့။ ေဒၚညိဳ တိုက္သည့္ ေဆး ခါးခါး အား ေသာက္လိုက္ၿပီး နာရီဝက္ခန္႔ အၾကာတြင္ လူက ျပန္လည္ လန္းဆန္းလာသလို ခံစားရသည္။ သို႔ေသာ္ ပင္ပန္းထားသျဖင့္ အိပ္ယာထက္တြင္ မွိန္း အိပ္ေနသည္။ သူမ လိုက္လာခဲ့တာ မွားၿပီဟု ေတြးမိသည္။ လူနာကို ျပဳစုရန္ အလုပ္ လက္ခံခဲ့ၿပီး ယခု အခါ စံအိမ္ထဲရွိ ေယာက္်ားသားမ်ား၏ အသံုးေတာ္ခံ ဘဝ ေရာက္ခဲ့ရၿပီေလ။ နန္းမြန္ ေခါင္းဦးကို ဖက္ကာ ငိုေနမိ၏။
-------------------------------------------
"သခင္ေလးေရ၊ မနက္ဖန္ ဧည့္သည္ေတြ လာလိမ့္မယ္၊ ပစၥည္းေတြကေတာ့ အစဥ္သင့္ဘဲလို႔ ေျပာထားတယ္၊ သူတို႔ စိုးရိမ္ေနတာက အဖမ္းအစီးဘဲ"
"ရတယ္ ဦးမင္းဟန္၊ ဒီဘက္က OK တယ္လို႔သာ ေျပာလိုက္ပါ"
"ဧည့္ခံဖို႔က"
"စီစဥ္ၿပီးသားပါ ဦးမင္းဟန္၊ ဒါနဲ႔ ေနာက္ တစ္ေယာက္က ဘယ္ေတာ့ လာမွာလည္း"
"ကြ်န္ေတာ္လည္း အဲ့ဒါ ေျပာမလို႔၊ အခု ဒီ ေကာင္မေလးက အစဥ္ေျပတယ္လို႔ ေျပာရင္ ေရွ႕လထဲ ေခၚလို႔ရၿပီ"
"OK ေလ၊ မနက္ဖန္ သူစီ ဖုန္းဆတ္ဖို႔ စီစဥ္ခိုင္းလိုက္မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ေလး"
-------------------------------------------
နန္းမြန္ ေႏြ႕ထံ ဖုန္းဆတ္ခြင့္ ရ၍ ဝမ္းသာမိသည္။ ေႏြ လိုက္မလာရန္ ေျပာမည္ဟု ဆံုးျဖက္ထားေသာ္လည္း ေဒၚညိဳတိုက္ေသာ ေဆးရည္ ေသာက္ၿပီးေနာက္
ေႏြဦးေမ ႏွင့္ ဖုန္းေျပာေသာအခါ နံေဘးမွ ေဒၚညိဳ ေျပာေနေသာ စကားမ်ားကိုသာ ေျပာျဖစ္သည္။
"အားလံုး အစဥ္ေျပတယ္ ေႏြ၊ ေရွ႕ လထဲ လိုက္ခဲ့လိုက္"
နန္းမြန္ ဖုန္းခြက္ခ်လိုက္ေသာ္လည္း သူမ ဘာေျပာလိုက္မွန္း မသိေပ။
"ကဲ ေကာင္မေလး၊ ဒီေန႔ေတာ့ အဖိုးႀကီး အစား တစ္ျခား သူေတြကို ျပဳစုေပးရမယ္၊ ဒါေလး ထပ္ေသာက္လိုက္ဦး"
နန္းမြန္လည္း အိပ္ေမြ႕ခ် ခံရသူကဲ့သို႔ ေဒၚညိဳ ေပးေသာ ခြက္ကို ေမာ့ခ်လိုက္သည္။
"အစဥ္ေျပလား မညိဳ"
"ေျပတယ္ ကိုမင္းဟန္ေရ၊ သူ႔ကိုသာ ၾကည့္ေတာ့၊ ဒီတစ္ေခါက္ ရွင့္ ေဆးက စြမ္းလွခ်ည္လား"
"စြမ္း ဆို ခပ္ျပင္းျပင္းေလး စပ္ထားတာေလ၊ ဒါနဲ႔ သူ႔ကို ေခၚသြားလို႔ ရၿပီလား၊ ဟိုမွာ ဧည့္သည္ေတြ ေရာက္ေနၿပီ"
"ရၿပီေလ"
-------------------------------------------
နန္းမြန္တစ္ေယာက္ ဦးမင္းဟန္ ေခၚေဆာင္ရာသို႔ အသိ ကင္းစြာ လိုက္သြားသည္။
ခန္းနားလွေသာ ေျမေအာက္ခန္းႀကီး ထဲတြင္ သိုက္စိုးႏွင့္ ဧည့္သည္ ႏွစ္ေယာက္ စကားေျပာေနသည္။
"ကဲ အားလံုး အစဥ္ေျပၿပီ ဆိုေတာ့ မနက္ဖန္ က်ဳပ္က ခင္မ်ားတို႔စီ အေရာက္ ပစၥည္းေတြ ပို႔ေပးမယ္၊ အဲ့ ေရာက္မွ ေငြေခ်လိုက္ေတာ့"
"OK ေလ၊ ဒါနဲ႔ ဒီေန႔ က်ဳပ္တို႔ကို ျပဳစုေပးမယ္ဆို"
"လာပါၿပီဗ်ာ"
"ဟာ ကိုမင္းဟန္၊ အလန္းေလးဘဲ၊ ျဖစ္ရဲ့လားဗ်ာ၊ ဟိုတစ္ခါလို သိုက္မိုး လုပ္လို႔ က်ဳပ္တို႔ ေျပးေပါက္ မွားေနဦးမယ္"
"ဒါေလးက စိတ္ခ်ရပါတယ္၊ အခုေတာင္ သူ႔ကိုယ္သူ ဘာမွန္း မသိဘူး"
"ဟားးးးး ႀကိဳက္ၿပီေလ၊ အမုန္း ဆြဲ ေပါ့"
ဦးမင္းဟန္ နန္းမြန္အား ဧည့္သည္ ႏွစ္ေယာက္ အၾကား တြန္း လႊတ္လိုက္သည္။ နန္းမြန္ သူတို႔ၾကား ေရာက္သည္ႏွင့္ ဧည့္သည္ ႏွစ္ေယာက္ကလည္း နန္းမြန္၏ တစ္ကိုယ္လံုးကို အငမ္းမရ ပြတ္သပ္ေနသည္။ ဦးမင္းဟန္က ေဆးစိမ္ အရက္ကို ငွဲ႔ကာ သိုက္စိုးႏွင့္ ထိုင္ေသာက္ရင္း ၾကည့္ေနသည္။ ခဏအတြင္းပင္ ဧည့္သည္ ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ နန္းမြန္ပါ အဝတ္မ်ား အရွိၾကေတာ့။ တစ္ေယာက္က နန္းမြန္ ပါးစပ္အား နမ္းရွိဳက္ရင္း နိဳ႕အံုမ်ားကို ပြတ္ေနသလို၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က နန္းမြန္၏ လည္ပင္းကုိ ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ရင္း နန္းမြန္ ေပါင္ကို ပြတ္ေနသည္။ နန္းမြန္လည္း အိပ္ေမြ႕ခ်ခံ ထားရသူ ပမာ ျပန္လည္ နမ္းရွိဳက္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ က ၄င္းတို႔၏ လီးမ်ား ကိုကိုင္တြယ္၍ အထက္ေအာက္ ပြတ္စပ္ ကြင္း တိုက္ေပးေနသည္။ လီး ႏွစ္ေခ်ာင္းစလံုး လက္တစ္စုပ္မက ႀကီးမားလွသည္။ ေပါင္ၾကားထဲရွိ လက္က ေစာက္ပတ္ေလးအား ၾကမ္းတမ္းစြာ ပြတ္သပ္ရင္း လက္ညွိဳးကို အသြင္း အထုပ္ လုပ္ေနသည္။
"စြိစြိစြိစြိ အအအအ"
ပါးစပ္ကို နမ္းေနသူက နိဳ႕အံုမ်ားကို အလွည့္က် စုပ္ေနသည္။ နန္းမြန္မွာ နိဳ႕စို႔ ခံရရင္း ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးေမႊေနေသာ လက္ေၾကာင့္ ၾကာၾကာ မထိန္းနိဳင္ဘဲ
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ အင္းးး ဟင္းးးး ဟင္းးးး ဟင္းးးး စိစိဇြိဇြိ အအအအ အားးးးးးးး"
ဖင္ေလး ေကာ့ကာ ေကာ့ကာျဖင့္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ား ပန္း ထြက္လာသည္။ နန္းမြန္ တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားၿပီ။ တစ္ေယာက္က နန္းမြန္ ေပါင္ၾကားတြင္ မတ္တပ္ ရပ္လိုက္သည္။ ထိုင္ခံုေပၚတြင္ ေပါင္ ကားထားေသာ နန္းမြန္ ေစာက္ပတ္အား လီးျဖင့္ ေတ့ကာ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဒုတ္ အားးး ဟားးး ဟားးး အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အားး လားးလားးး ဗြတ္ဗြတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အူးးးး ဟူးးဟူးး အြတ္အြတ္အု"
တေယာက္က အားရပါးရ ေစာင့္လိုးေနခ်ိန္ ေနာက္ တစ္ေယာက္၏ လီးႀကီးက နန္းမြန္ ပါးစပ္ဟခ်ိန္ ဝင္လာသည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အူးးးး ဟူးးး ဟူးး ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အု အု အု အြတ္ ဗ်စ္ဗ်စ္ ဗ်ိဗ်ိ အားးးးးးး ရွီးးးးး ဟားးးးးးး"
အခ်က္ 30 ခန္႔ အားရပါးရ လိုးၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးႀကီးကို ထုတ္ကာ နန္းမြန္ ဗိုက္ေပၚ သုပ္ရည္မ်ား ပန္းထုပ္လိုက္သည္။ တစ္ေယာက္ၿပီးသြားသည္ႏွင့္ နန္းမြန္ ပါးစပ္ထဲ လိုးေနေသာ လီးႀကီးက ေစာက္ပတ္ထဲ တန္း၍ ထိုးထဲ့လိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ အားးးးးးးးးး"
-------------------------------------------
ခံုေပၚတြင္ ဒူးတုတ္၍ ေလးဘက္ ကုန္းထားကာ သိုက္မိုး၏ လီးအား တျပြတ္ျပြတ္ျမည္ေအာင္ စုပ္ေနေသာ နန္းမြန္၏ ေစာက္ပတ္ ေဖါင္းေဖါင္းေလးထဲ သိုက္စိုး လီီးႀကီးကို ေကာ့ကာ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗု အူးးးး ဟူးး ဟူးးး ဟူးးး"
နန္းမြန္ မ်က္ႏွာေလး ရွံဳ႕မဲ့ေနသည္။ အရပ္ပု၍ သားအိမ္ေခါင္း တိုေသာေၾကာင့္ လီးႀကီး၏ ဝင္ခ်က္က ထိမိလွသည္။ ေစာင့္ခ်က္ကလည္း သြက္လပ္ ျပင္းထန္လွသျဖင့္ ေခါင္း သြပ္သြပ္ခါကာ ေအာ္ဟစ္ေနရသည္။
"အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ပ်စ္ပ်စ္ အုအုအြတ္အြတ္ ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဖတ္ အ အ အ အ ကြ်တ္ စ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗုဗု အု အု အု အားးးးဟားးး ရွီးးးးး အားးးးးး"
နန္းမြန္၏ ေက်ာျပင္ေပၚ သုပ္ရည္ ေႏြးေႏြးမ်ား က်လာသည္။ သိုက္စိုး လိုးၿပီးသြားေသာ္ နန္းမြန္ သိုက္မိုး၏ လီးေပၚ ကားယားခြလွ်က္ ေစာက္ပတ္တြင္ ေတ့ကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။
"ျပြတ္ ဗ်ိဗ်ိဗ်ိ အ ဟားးးးးးး"
သိုက္မိုးလီးႀကီး ေစာက္ပတ္ထဲ အဆံုးထိ ဝင္သြားသည္ႏွင့္ နန္းမြန္ တက္ေစာင့္ေတာ့သည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အအအအ ျပြတ္ ပလြတ္ ပ်စ္ပ်စ္ အ အ အ အ "
သိုက္မိုးသည္ ခါရမ္းေနေသာ နန္းမြန္၏ နိဳ႕အံုမ်ားကို လက္ျဖင့္ စုပ္နယ္ရင္း လီးျဖင့္ ေအာက္မွ ေကာ့ေကာ့ ထိုးေပးေနသည္။ နန္းမြန္ ေစာင့္အခ် ေအာက္မွ ေကာ့အေပးႏွင့္ စည္းခ်က္ ညီလွရာ အခ်က္ 20 ခန္႔ ေစာင့္ၿပီးေနာက္ ျမင္းစီး သကဲ့သို႔ ႏွဲ႔လိုး လိုးေနရင္း
"ဇြိဇြိ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အ အ အ အ အားးးး ရွီးးးးး အားးးးး အင္းးး ဟင္းးး ဟင္းးး ဟင္းးးးးးးးးးးး"
နန္းမြန္ သိုက္မိုးကိုယ္ေပၚတြင္ ဆန္႔ငင္ ဆန္႔ငင္ ျဖစ္ကာ တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားသည္။ သိုက္မိုးလည္း နန္းမြန္ခါးအား တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားရင္း နိဳ႕စို႔ေနသည္။ ဦးမင္းဟန္သည္ ေစာက္ပတ္ထဲ သိုက္မိုး၏ လီးႀကီး တန္းလန္းျဖင့္ ခြထားေသာ နန္းမြန္၏ စအိုေပါက္ေလးကို တံေတြးစြတ္ကာ သူ႔လီးဒစ္ကို ေတ့လိုက္သည္။ ေဆး အရွိန္ေၾကာင့္ Feel တက္ကာ အလိုးခံေနေသာ နန္းမြန္ လန္႔သြားသည္။ သူမဖင္အား packing ဖြင့္ေတာ့မည္။ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးႀကီး တန္းလန္းျဖင့္ packing ဖြင့္ခံရမည့္ အေရး ေတြး ေၾကာက္ကာ ရံုးထရန္ လုပ္ေသာ္လည္း ခါးကို ဖက္ထားေသာ သိုက္မိုး၏ လက္မ်ားက သန္မာလွသည္။ စအိုေပါက္တြင္ လီးဒစ္ ေတ့ၿပီး ေကာ့ သြင္းလိုက္ရာ
"ဗ်ိဗ်ိဇြိ အီးးးးးးးးး ကြ်တ္ကြ်တ္ကြ်တ္"
လီးဒစ္ ဖင္ေပါက္ထဲ ဝင္သြားသည္ႏွင့္ ဦးမင္းဟန္ နန္းမြန္၏ ခါးကို စံုကိုင္ကာ အားရပါးရ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။
"အင့္ ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်စ္ ဗ်ိ အားးးးး နာတယ္!!! နာတယ္!!! အမေလး အေမရဲ့ ဖင္ကြဲပါၿပီ အီးးးး ဟီးးးး ဟီးးးး ဟီးးးးး"
လီးႀကီးမွာ ဖင္ေပါက္ထဲ တစ္ဝက္ခန္႔ တစ္စို႔ႀကီး ဝင္ေနသည္။ နန္းမြန္လည္း နာက်င္လြန္းသျဖင့္ မ်က္ႏွာေလး ရွံဳ႕ မဲ့ ကာ ေအာ္ညည္းေနသည္။ ဦးမင္းဟန္ ေနာက္တစ္ခ်က္ ေစာင့္သြင္းသည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ ဗု အူးးးးး ဟူးးး ဟူးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့!!! အီးးးးးးးးးး"
ဖင္ေခါင္းထဲ ေအာင့္ေတာင့္ေတာင္ ့ ျဖစ္ကာ နာက်င္မွဳက ခံရခက္လွသည္။ နန္းမြန္မွ နာက်င္ေနသေလာက္ ဦးမင္းဟန္သည္ နဴးညံ့ က်ပ္သိပ္ေနေသာ စအို ၾကြက္သား မ်ား၏ အထိအေတြ႕ကို သေဘာက်စြာ မညွာမတာ လိုးေစာင့္ေတာ့သည္။
"အင့္ အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗြ်တ္ အူးးး ဟူးးးး ဟူးးး ဗြတ္ဗြတ္ ဗ်စ္ဗ်စ္ အီးးး ဟီးးးး ဟီးးး နာတယ္!!!! နာတယ္!!!!!!!!"
နန္းမြန္၏ ဖင္ေပါက္လည္း အသားနီ လန္ေနၿပီ။ သိုက္မိုးလည္း နန္းမြန္၏ ရွံဳ႕မဲ့ကာ ေအာ္ဟစ္ေနေသာ မ်က္ႏွာအား ၾကည့္ရင္း တဟီးဟီးျဖင့္ သေဘာက်ကာ ေအာက္မွ ပင့္ပင့္ လိုးေနသည္။ နန္းမြန္မွာ လီးၾကီး ႏွစ္ေခ်ာင္း၏ ညွပ္လိုးျခင္းကို တအား အား ျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ရင္း လွိမ့္ခံေနရသည္။
*************************
သိုက္စိုး တစ္ေယာက္ နန္းမြန္အား ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္၊ သိုက္မိုးႏွင့္ ဦးမင္းဟန္တို႔ မနားတန္း ညွပ္လိုး ဝိုင္းလိုးေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း ဟိုတေလာက အျဖစ္အပ်က္ကို မ်က္လံုးထဲ ျမင္ေယာင္ေနမိသည္။







"မာယာ စံအိမ္" 5
=========================
သိုက္စိုးတို႔သည္ ဘိုးဘြား စဥ္ဆတ္ မူးယစ္ေဆးဝါး ေမွာင္ခိုလုပ္ရင္း စီးပြါး ရွာေနသည့္ မိသားစု ျဖစ္သည္။ မေကာင္းမွဳျဖင့္ စီးပြါးေရး လုပ္သူမ်ား ပီပီ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ အဆတ္အဆံ မလုပ္ဘဲ ေတာစပ္တြင္ အိမ္ႀကီး ေစာက္ကာ ေနထိုင္ၾကသည္။ သိုက္စိုး အဖိုးက အေနအထိုင္ ပိရိသျဖင့္ အစိုးရက သီတင္းရ၍ စစ္ေဆးေရး ဝင္တိုင္း မမိေပ။ သိုက္စိုးတို႔ ဖခင္ႏွင့္ မိခင္က တဖက္နိဳင္ငံမွ မူးယစ္ေဆးဝါး ဝယ္ယူၿပီး ျမန္မာ နိဳင္ငံအတြင္း ျပန္ ျဖန္႔သည္။ ေဖါက္သည္ႀကီး သံုးဦး ေလာက္သာ ေရာင္းေပးၿပီး တျခား လာေရာက္ ဆတ္သြယ္သူမ်ားအား မေရာင္းေပးေပ။ တဖက္နိဳင္ငံသို႔ ကုန္ ဝယ္သြားရင္း အျပန္တြင္ ကား accident ျဖင့္ ႏွစ္ဦးစလံုး ေသဆံုးသြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဖိုးက သိုက္စိုးတို႔ ညီအကို ကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သည္။ သိုက္မိုးမွာ က်ပ္ မျပည့္သူ ျဖစ္သျဖင့္ အရြယ္ ေရာက္လာသည့္ အခါတြင္ သိုက္စိုးက ဦးေဆာင္ကာ ေမွာင္ခို လုပ္ငန္းကို ဆတ္လုပ္သည္။ ဦးမင္းဟန္က ဝယ္ လက္ႏွင့္ Joint ေပးသူ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အစိုးရမွ မ်က္ေခ်မျပက္ ေစာင့္ၾကည့္ေနသျဖင့္ အဖိုး စုေစာင္းထားေသာ ရတနာ ပစၥည္းမ်ား ထုခြဲေရာင္းခ်ကာ တစ္ဖက္ နိဳင္ငံတြင္ အေျခခ်ရန္ စီစဥ္ေနခ်ိန္တြင္ အဖိုးမွာ ရုတ္တရက္ ေလျဖတ္သြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အဖိုး က်မၼာေရးအတြက္ ျပဳစုရန္ လူငွား ေခၚသည္။ ယခင္က ရြာနီးစပ္ခ်ဳပ္မွ မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ားကို ေခၚသည္။ ေခၚၿပီး တစ္လခန္႔ အၾကာတြင္ သိုက္မိုးက မုဒိန္းက်င့္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အိမ္ရွိ ေယာက္်ားသားမ်ား အားလံုး ဝိုင္း၍ မုဒိန္းက်င့္ၾကသည္။ သိုက္မိုးက မိန္းခေလးမ်ားအား မုဒိန္းက်င့္ရာတြင္ အဖြဲ႕လိုက္ က်င့္ျခင္း၊ မိန္းခေလးမ်ား၏ နာက်င္စြာ ေအာ္ညည္းသံ၊ ရွံဳ႕မဲ့ကာ ခံေနပံုမ်ားကို သေဘာက်သည္။ အစက သိုက္မိုး အလိုကို လိုက္၍ သိုက္စိုးတို႔ အဖြဲ႔လိုက္ မုဒိန္း က်င့္ျခင္းကို လုပ္ေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ တဖြဲ႕လံုး ႀကိဳက္သြားၾကသည္။ အိမ္ေဖၚ၊ အဖိုးအိုကို ျပဳစုရန္ စသည္ျဖင့္ ေခါင္းစဥ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး တပ္ကာ ေခၚသည္။ ေခၚသည့္ မိန္းခေလးတိုင္းလည္း မုဒိန္းက်င့္ ခံရသည္။ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ကို ႏွစ္လမွ သံုးလ အထိသာ ႀကိဳက္သလို ဆတ္ဆံၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္ေခၚသည္။ ေငြကို ပံုေအာ၍ ေပးသျဖင့္ ျပႆနာ မျဖစ္ေပ။
သို႔ေသာ္ ယခင္ သံုးလခန႔္က-------
ႏြဲ႔ရီ ဆိုသည့္ အပ်ိဳေပါက္မေလး ပါလာသည္။ အသက္က 18 ႏွစ္ ျပည့္ကာစ။ ကိုယ္လံုး ကိုယ္ေပါက္က ခပ္ထြားထြားႏွင့္ အခ်ိဳးအစား က်လွသည္။ ခပ္စြာစြာ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ကာ အဖိုးႀကီးအား ျပဳစုၿပီးလွ်င္ စားစရာရွိတာ စားၿပီး သူမ အခန္းထဲမွာပင္ ေအာင္းေနတတ္သည္။ သိုက္မိုး သူမအား က်ားေခ်ာင္း ေခ်ာင္းေနသည္ကို သိသျဖင့္ သတိႏွင့္ ေနရသည္။ ေဒၚညိဳႏွင့္လည္း အေရာတဝင္ မဆတ္ဆံေပ။ တစ္ေန႔တြင္ သူမ အိမ္တြင္း သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေနတုန္း သိုက္မိုး၏ အခန္းေရွ႕ အေရာက္၊ အခန္းတံခါး ဟ ေနစဥ္
"အကိုရာ၊ ခဏေလး ေစာင့္ပါဗ်ာ၊ ကြ်န္ေတာ္ စီစဥ္ေပးပါ့မယ္"
"မရဘူးကြာ၊ မရဘူးကြာ၊ အခု လုပ္ေပး၊ ငါ ဒီေကာင္မေလးကို လိုျခင္တယ္"
"ကဲ ကိုမိုး၊ ေတာ္ေတာ့၊ ညီေလး ဒီေန႔ ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ change ထားတယ္၊ ဒီတစ္ေခါက္ သူတို႔ကို ျပဳစုမဲ့လူ မရွိလို႔ စိတ္ညစ္ေနရတဲ့အထဲ၊ ကိုမိုးက တစ္ေမွာင့္ဗ်ာ"
"အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကိုမိုး ေျပာတာေပါ့ ညီညီ ရာ၊ ဒီည ႏြဲ႔ရီကို ကိုမိုး လိုးၿပီးရင္ ဧည့္သည္ေတြကို ေပး လိုးခိုင္းလိုက္၊ ဘယ္ေလာက္ အစဥ္ေျပလဲ၊ ဟီးဟီး"
"အကို ေျပာေတာ့သာ လြယ္တာ၊ အဲ့ ေကာင္မေလးက ဂြ်တ္ဆက္ဆက္နဲ႔၊ အရင္ဟာေတြနဲ႔ မတူဘူးဗ်၊ အကုန္ ျပႆနာ တက္ကုန္လိမ့္မယ္"
ႏြဲ႔ရီ ကိုသိုက္စိုးတို႔ ေျပာေနေသာ စကားမ်ားအား အမွတ္မထင္ ၾကားလိုက္ရသျဖင့္ ေခါင္းနပန္း ႀကီးသြားသည္။ သူမ၏ ဘဝအတြက္ လံုျခံဳမွဳ မရွိေတာ့ေပ။ ဆံုးျဖက္ခ်က္ကို ခ်က္ျခင္း ခ်လိုက္သည္။ ႏြဲ႔ရီ ဘာမွ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ အိမ္အျပင္ ထြက္ကာ ျခံဝန္း တံခါးဘက္ ေျပးထြက္ခဲ့သည္။
ႏြဲ႔ရီ အိမ္ထဲမွ ေျပးထြက္သြားသည္ကို ေဒၚညိဳ ျမင္လိုက္သျဖင့္
"ဟိတ္ ဒါ ဘယ္လည္း"
ႏြဲ႔ရီ ေဒၚညိဳ့အား လွည့္ၾကည့္ကာ ဘာမွ မေျပာဘဲ ျခံတံခါးဘက္ အားကုန္ ေျပးထြက္ခဲ့သည္။
"က်ားညီေနာင္ အဲ့ ေကာင္မေလးကို တားလိုက္စမ္း"
ေဒၚညိဳ႕ အသံေၾကာင့္ ျခံ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေနေသာ က်ားညီေနာင္မွာ ႏြဲ႔ရီ အိမ္ထဲမွ ေျပးထြက္လာသည္ကို ေတြ႔သျဖင့္ လမ္းမွ စီးႀကိဳကာ
"ခြက္!!!!!!! အူးးးးး"
က်ားႀကီး၏ သန္မာေသာ လက္သီးခ်က္ေၾကာင့္ ေျပးလာေသာ ႏြဲ႔ရီတစ္ေယာက္ ေျမႀကီးေပၚ ေခြေခြေလး လည္းသြားသည္။
"ေခၚခဲ့စမ္း အဲ့ ေကာင္မကို"
က်ားငယ္က ေခြေခြေလး သတိလစ္ေနေသာ ႏြဲ႔ရီအား ပုခံုးေပၚ ထမ္း တင္ခဲ့သည္။
-------------------------------------------
ႏြဲ႔ရီ သတိရလာခ်ိန္တြင္ ကုတင္ေပၚ၌
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကုတင္တိုင္တြင္ ႀကိဳးခ်ည္ခံထားရသည္။ အဝတ္အစား ဟူ၍ တစ္ခုမွ မရွိေတာ့။ သူမ လွဳပ္လာသျဖင့္ ဦးမင္းဟန္သည္ ကုတင္ေပၚ တက္လာကာ သူမ၏ ပါးစပ္ထဲ ခါးသပ္ေသာ အရည္မ်ား ေလာင္းထဲ့လိုက္သည္။ ပါးစပ္အား လက္ျဖင့္ ဖ်စ္ညွစ္ကာ ေလာင္းထဲ့သျဖင့္ အရည္မ်ား အကုန္ ဝင္သြားသည္။
"ကိုသိုက္စိုးေရ၊ ဒီတစ္ခါ ခင္မ်ား စီစဥ္ထားတာ တမ်ိဳး ဆန္းေနသလားလို႔"
"မဆန္းပါဘူးဗ်ာ၊ ဒါေပမယ့္၊ ဒီေကာင္မေလးက ခင္မ်ားတို႔ကို ျပဳစုဖို႔ နဲနဲ ခက္ခဲေနလို႔ အၾကမ္း ကိုင္ထားရတာ၊ အရိုင္းေလးဗ်"
"ဟားးး ႀကိဳက္ၿပီေလ"
"က်ဳပ္ အကို ကို ဦးစားေပးၿပီးရင္ ခင္မ်ားတို႔ စိတ္တိုင္းက် ႏႊာေတာ့ဗ်ာ"
"OK OK, cheers!!!!!!!!"
သိုက္မိုး တဟီးဟီးျဖင့္ ကုတင္ေပၚ တက္လာသည္။
"လႊတ္ လႊတ္ ရွင္တို႔ ကြ်န္မကို လႊတ္ေနာ္ လူယုတ္မာေတြ အ အ အ"
ႏြဲ႔ရီတစ္ေယာက္ မူးယစ္ ရီေဝစြာ ရံုးကန္ရင္း သိုက္မိုး၏ ၾကမ္းတမ္းစြာ နိဳ႕အံုအား ဖ်စ္ညွစ္ျခင္း ခံလိုက္ရသည္။
"ဟီးဟီးဟီး နိဳ႕ေလးေတြက မာက်စ္ၿပီး တင္းေနတာဘဲ ဟီးဟီးဟီး"
"အအအ နာတယ္ နာတယ္ လႊတ္ လႊတ္ အားးးးးးးး"
သိုက္မိုးတစ္ေယာက္ ႏြဲ႔ရီ၏ အပ်ိဳေပါက္ နိဳ႕အံုမ်ားအား ကိုင္ ေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ဖ်စ္ညွစ္ေနရာ နာက်င္မွဳေၾကာင့္ ေအာ္ဟစ္ရင္း ႏြဲ႔ရီ မ်က္ႏွာ နီျမန္းေနသည္။ ႏြဲ႔ရီ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္အား ကုတင္ေပၚ ေစာင့္ကာ ေစာင့္ကာ ရံုးေနသျဖင့္
"ဟီးဟီးဟီး ေကာင္မေလးက အလိုးခံျခင္ေနလို႔တဲ့ ညီညီရ ဟီးဟီးဟီး"
သိုက္စိုးဘက္ကို လွည့္ ေျပာရင္း ႏြဲ႔ရီ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ပုခံုးေပၚ ထမ္း တင္လိုက္သည္။ သိုက္မိုး သူ၏ လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ ကိုင္၍ ႏြဲ႔ရီ၏ ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ လီးဒစ္ျဖင့္ ပြတါသပ္ရင္း ေစာက္စိေလးကို စြစြ ေပးေနသည္။
"အ အ အီးဟီးဟီး ေခြးႀကီးေတြ ငါ့ကို လႊတ္စမ္း အီးဟီးဟီးဟီး"
"ဘာာာာာ ငါ့ကို ေခြးလို႔ ေျပာတာလားး ဖ်န္းးး ဖ်န္းးး ဖ်န္းးးး အ အ အ အားးးးး"
သိုက္မိုး၏ လက္ျပန္ ရိုက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ႏြဲ႔ရီ၏ ေခါင္းမ်ား ဘယ္ညာ ရမ္းထြက္ကာ ႏွဳတ္ခမ္း ေဒါင့္မွ ေသြးပင္ က်လာသည္။
ႏြဲ႔ရီ ေခတၲ ၿငိမ္သြားစဥ္
သိုက္မိုးက လီးဒစ္အား ေစာက္ပတ္ အကြဲေလးတြင္ ေတ့လိုက္ၿပီး ပုခံုးေပၚ ထမ္းထားေသာ ေပါင္ ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ႏြဲ႔ရီ၏ မ်က္ႏွာႏွင့္ ထိလုနီးပါ ဖိခ်လိုက္သည္။
ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာင္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ကာ ႏြဲ႔ရီ၏ ေစာက္ဖုတ္ ေဖါင္းေဖါင္းေလး အေပၚသို႔ ၾကြတက္လာသည္။ သိုက္မိုး ခါးကို အားထဲ့က လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ထိုး ထဲ့လိုက္သည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်စ္ အားးးးးး အေမရဲ့ အီးးးး ဟီးးးး ဟီးးး ဟီးးးး"
ႏြဲ႔ရီတစ္ေယာက္ နာက်င္လြန္းသျဖင့္ ေအာ္ဟစ္ရံုးကန္ေသာ္လည္း လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ႀကိဳးခ်ည္ ခံထားရ၍ အခ်ည္းအႏွီးပင္ ျဖစ္ေနသည္။ လီးႀကီး မွာလည္း ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တစ္ဝက္ခန္႔ တစ္စို႔ႀကီး ဝင္ေနသည္။ သိုက္မိုး ေနာက္တစ္ခ်က္ ေစာင့္ထဲ့လိုက္သည္။
"အင့္ ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်စ္ ဒုတ္ အူးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးး ဟူးးးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့!!! အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး"
သိုက္မိုး သူ၏ လီးကို ဒစ္ျမဳတ္ရံု စြဲထုတ္ကာ ေခါင္းငံု႔ၾကည့္သည္။
"ဟားးးး ညီညီေရ၊ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ ကြဲသြားပလား မသိဘူး၊ ကိုကို႔ လီးမွာ ေသြးေတြ ရဲေနတာဘဲ၊ ေစာက္ပတ္ေလးကလည္း က်ပ္လို႔၊ လုပ္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာကြာ ဟီးဟီးဟီး"
သိုက္မိုး ေျပာသလိုပင္ သူ၏ လီး၌ ႏြဲ႔ရီ၏ အပ်ိဳေမွး ေပါက္ကာ ေစာက္ပတ္ အနည္းငယ္ ကြဲသြားသျဖင့္ ေသြးမ်ား ရဲတြတ္ေနသည္။ သိုက္မိုး တဟီးဟီးျဖင့္ သေဘာက်ကာ
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ဗ်စ္ အားးးးးးးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့!!! နာတယ္ နာတယ္ အီးးဟီးးးဟီးးးး ဟီးးးးး"
သိုက္မိုးတစ္ေယာက္ လီးအား အဆံုးထိ ထုတ္လိုက္၊ အားျဖင့္ ေစာင့္ခ်လိုက္ျဖင့္ စိန္ေျပနေျပ လိုးေနရာ ႏြဲ႔ရီခမ်ာ ကမၻာပ်က္မတက္ ေအာ္ဟစ္ေနရသည္။
သိုက္မိုး ၿပီးသြားေသာ္ ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္၏ လီးႀကီးက ႏြဲ႔ရီ ေစာက္ပတ္ထဲ အရွိန္ျဖင့္ ထိုးေစာင့္ လာသည္။
"အင့္ ဗ်ိဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ အားးးး ဟားး ဟားးး ဟားးးးး ေတာက္စ္!!! ေစာက္ပတ္ေလးက စီးပိုင္ၿပီး က်ပ္ထုပ္ေနတာဘဲ!!!! အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဘြတ္ဘြတ္ အမေလးး ေလ!!! အားးးးး နာတယ္!!! နာတယ္!!! အီးဟီးးးး ဟီးးးးးးးးးးးးး"
ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ လိုးၿပီးေသာ္ သိုက္စိုး၊ ဦးမင္းဟန္၊ က်ားႀကီးႏွင့္ က်ားငယ္တို႔၏ လီးမ်ား တစ္ေခ်ာင္းၿပီး တစ္ေခ်ာင္း ႏြဲ႔ရီ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဝင္လာသည္။ လီးသာ ေျပာင္းသြားသည္။ ႏြဲ႔ရီခမ်ာ ေစာက္ပတ္ တစ္ခုလံုး က်ိမ္းစပ္ကာ သားအိမ္လည္း ေအာင့္ေနၿပီ။ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ား ေပါက္ျပဲကာ လူးလည္း ေမ်ာ့ေမ်ာ့ေလး က်န္ေတာ့သည္။ အိပ္ယာခင္းေပၚတြင္ ေစာက္ပတ္မွ ထြက္ေသာ ေသြးမ်ား ရဲတြတ္ေနၿပီ။
7 ေယာက္လံုး အားရပါးရ လိုးၿပီးေသာ္ ဦးမင္းဟန္ ေဖၚစပ္ထားေသာ အားတိုးေဆး ပါသည့္ အရက္ကို ေသာက္ရင္း ေခတၲ နားၾကသည္။
15 mins ခန္႔ နားၿပီးေသာ္
သိုက္မိုး ကုတင္ေပၚ တက္ကာ
"ကဲ ေကာင္မေလးေရ၊ နင္က ငါ့ကို ေခြးနဲ႔ ႏွိဳင္းေတာ့ ငါကလည္း နင့္ကို ေခြးမတစ္ေကာင္လို သေဘာထားၿပီး နင့္ဖင္ကို လိုးမယ္ေဟ့ ဟီးဟီးဟီး"
ေျပာေျပာဆိုဆို ႏြဲ႔ရီ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ပုခံုးေပၚ ထမ္း တင္ကာ လီး ဒစ္ကို တံေတြး စြပ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ႏြဲ႔ရီ၏ စအိုေပါက္ကိုလည္း တံေတြးစြပ္ကာ လီးဒစ္ျဖင့္ ေတ့လိုက္သည္။
"အ!!! မလုပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာလွပါၿပီ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ဗ်ိဗ်ိဇြိ အားးးးးးးးးး မရဘူးးး မရဘူးးးး နာတယ္ နာတယ္ အီးးး ဟီးးးး ဟီးးးး ဟီးးးးးးး"
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္း၊ ငါ့ လီးဒစ္ႀကီး နင့္ဖင္ထဲ ဝင္ေနၿပီ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ ဗ်စ္ အူးးးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးးး ေအာင့္တယ္ ေအာင့္တယ္ မရဘူးးး မရဘူးးး အမေလးးးး အေမရဲ့ အင့္ ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်ိ အားးးးးးးးးးး"
ႏြဲ႔ရီတစ္ေယာက္ ရံုးကန္ေနသည့္ ၾကားမွပင္ ဖင္ေပါက္ထဲ သိုက္မိုး၏ လီးႀကီး တစ္ဆံုးထိ ဝင္သြားသည္။ စအို ၾကြက္သားမ်ား နာက်င္ကာ ဖင္ေပါက္လည္း ျပဲသြားသည္။ သိုက္မိုး လီးကို ဒစ္ျမဳတ္ရံု ထုတ္ကာ ေစာင့္သြင္းလိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ ဗု အူးးးးးးး ဟူးးး ဟူးးးး အမေလးးးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့!!! ဖင္ကြဲပါၿပီေတာ့၊ အင့္အင့္အင့္အင့္ အားးးလားးး လားးး လားးး "
"ဟားးး ဖင္ေလးက လိုးလို႔ ေကာင္းလိုက္တာကြာ အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်စ္ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာတယ္ နာတယ္ အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဇြိဇြိ ဗ်ိ ဗ်စ္ အားးး ဟားးး ဟားး ဟားးးး"
သိုက္မိုးကသာ လိုး ေကာင္းေန၊ ႏြဲ႔ရီ ခမ်ာ ငရဲ ခံေနရသကဲ့သို႔ ရွိသည္။ သိုက္မိုး၏ ေစာင့္ခ်က္ေတြ သြက္လာသည္။ ႏြဲ႔ရီ ဖင္လည္း မီးပြင့္မတက္ ထူပူေနၿပီ။
"အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗ်စ္ဗ်စ္ အားးး လားး လားး ဗ်ိဗ်ိဇြိဇြိ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး ဟီးးးး ဗြတ္ဗြတ္ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အအအအ အားးးးး ရွီးးးးးး ဟားးးးးး"
သိုက္မိုး၏ သုပ္ရည္မ်ား ႏြဲ႔ရီ ဖင္ထဲ ပန္း ထဲ့လိုက္သည္။
"အားးးး ရွီးးးး လိုးလို႔ ေကာင္းလိုက္တာကြာ ဟားးးးးးး"
သိုက္မိုး ႏြဲ႔ရီ ကိုယ္ေပၚ ေမွာက္က်ကာ ႏြဲ႔ရီ၏ နား နား ကပ္ေျပာလိုက္စဥ္
ႏြဲ႔ရီက ရုတ္တရက္ ရွိသမွ် အားျဖင့္ ေခါင္းေထာင္ကာ သိုက္မိုး၏ ပါးအား ကိုက္လိုက္သည္။
"ေခြးႀကီး!!!! ကဲဟာ!!!! အားးးး နာတယ္ နာတယ္!!!!! ေကာင္မ ငါ့ကို လႊတ္စမ္း လႊတ္စမ္းးး အားးးးးး"
သိုက္မိုး မနည္း ရံုးထြက္လိုက္ရသည္။ ပါး ေပါက္သြားကာ ေသြးမ်ား စီး ၾကလာသည္။
"ေတာက္စ္!!!! ေခြးမ!!! ငါ့ကို ကိုက္တယ္!!!! နင္ နင္ ေသေပေတာ့"
သိုက္မိုး ကုတင္ေပၚက ဆင္းကာ အျမည္းအတြက္ ပန္းသီးလွီးေသာ ဓါးကို ယူ၍ ႏြဲ႔ရီရင္ဘက္အား အဆတ္မျပတ္ ထိုးခ်လိုက္သည္။
"အင့္ဟာ အင့္ဟာ!!! ငါ့ကို ကိုက္တဲ့ ေခြးမ!!! ေသစမ္း!! ေသစမ္းး!!! ဟာာာာ ကိုမိုးးးး မလုပ္နဲ႔ မလုပ္နဲ႔ အားးးးးးးးးးး"
ရုတ္တရက္ သိုက္မိုး၏ လွဳပ္ရွားမွဳေၾကာင့္ သိုက္စိုးတို႔ တဖြဲ႔လံုး မတားလိုက္နိဳင္ခ်ိန္တြင္ ႏြဲ႔ရီတစ္ေယာက္ ကုတင္ထက္၌ ေသြးသံ ရဲရဲျဖင့္ အသက္မဲ့သြားသည္။
_______________
ႏြဲ႔ရီ၏ အေလာင္းကို က်ားညီေနာင္က ေတာထဲတြင္ ျမွဳပ္လိုက္သည္။ ဧည့္သည္ ႏွစ္ေယာက္လည္း လန္းျဖန္႔ကာ ျပန္သြားသည္။
ႏြဲ႔ရီ ေျပာက္ဆံုးမွဳေၾကာင့္ ရြာမွ လူမ်ားက လူေျပာက္ တိုင္ၾကားသျဖင့္ စံအိမ္သို႔ ရဲမ်ား လာေရာက္ စစ္ေဆးသည္။ သိုက္မိုးအား စိတ္ၿငိမ္ေဆး ေကြ်းထားသျဖင့္ အမွဳ ေပၚမသြားေပ။ ထို အခ်ိန္မွ စ၍ မာယာစံအိမ္ႀကီးသည္ ရဲမ်ား၏ ဂရုတစိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ျခင္း ခံရသျဖင့္ မူးယစ္ေဆးဝါး ေရာင္းဝယ္ျခင္းကို ေခတၲ ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ အဖိုးအား ျပဳစုရန္ အနီးအနား ပတ္ဝန္းက်င္မွ လူေခၚဖို႔ရာ ခက္ခဲသြားသျဖင့္ ဦးမင္းဟန္တစ္ေယာက္ ၿမိဳ႕သို႔ တက္ကာ DR.ေအာင္ျမင့္ႏွင့္ ခ်ိတ္ဆတ္ၿပီး လူရွာသည္။ နန္းမြန္ ဆိုေသာ Nurse မေလး ရခဲ့သည္။ ယခုအခါ ထို nurse မေလးသည္ သိုက္စိုး ေရွ႕တြင္ ေစာက္ပတ္ထဲေရာ ဖင္ပါ လီးႏွစ္ေခ်ာင္း ညွပ္လိုးျခင္းကို ခံေနရသည္။
နန္းမြန္၏ ဖင္ေပါက္ထဲမွ က်ားႀကီး၏ လီးႀကီး ဗြ်တ္ကနဲ ထြက္လာခ်ိန္တြင္ ဖင္ေပါက္မွာ အာတာတာ ျဖစ္ကာ အသားနီပင္ လန္ေနၿပီ။
ေအာက္မွ ပင့္ လိုးေနေသာ က်ားငယ္၏ လီးႀကီးမွာလည္း နန္းမြန္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ျဖင့္။ သိုက္စိုး ထိုင္ရာမွ ထကာ လီးဒစ္ကို တံေတြး စပ္ၿပီး နန္းမြန္၏ ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးထဲ့လိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဘြတ္ဘြတ္ အားးးးးးး"
*************************
"တူ တူ တူ တူ hello ကိုကို လားးးး"
"ေျပာေလ ေႏြ"
"ေႏြ အခု private အလုပ္ရၿပီ ကိုကို ေရ၊ 6 လ လုပ္ရမွာ၊ ေနရာကေတာ့----------"
"ဟာ ဟန္က်ၿပီ ေႏြ၊ ကိုကိုလည္း အဲ့ဒီဘက္ တာဝန္က်တယ္၊ ဒါဆို ကိုကိုတို႔ ေတြ႕လို႔ရၿပီေပါ့"
"ဒီ 6 လအတြင္း ေတြ႕ဖို႔ေတာ့ အစဥ္မေျပေလာက္ဘူး ကိုကိုေရ၊ အဲ့ အိမ္က စည္းကမ္းႀကီးေလာက္တယ္၊ ---------- အဲ့ဒါေၾကာင့္၊ စိတ္ေတာ့ မပူပါနဲ႔ ကိုကိုရယ္၊ ေႏြ႕ သူငယ္ခ်င္း နန္းမြန္လည္း အဲ့ဒီမွာရွိတယ္"
"ဟားးးး ခ်စ္ရယ္၊ ကိုကိုေတာ့ နီးလွ်က္နဲ႔ ေဝးေနရဦးမွာေပါ့၊ ခ်စ္ ေစ်းဝယ္ေလး ဘာေလး ထြက္ရင္း ေတြ႕လို႔ မရဘူးလား ကြာ"
"မရေလာက္ဘူး ကိုကိုေရ၊ နန္းမြန္ ေျပာစကားအရ သူ လိုျခင္တာေလး ရွိရင္ အိမ္ေတာ္ထိန္း အဖြါးႀကီးကို စာနဲ႔ ေရးၿပီး မွာရတာ တဲ့၊ ေႏြ႕ကိုေတာင္ လိုအပ္တာေတြ တခါတည္း ယူခဲ့ဖို႔ မွာလိုက္တယ္"
"ဒါဆို ဒီလို လုပ္ကြာ၊ ခ်စ္ အလွကုန္ ပစၥည္းေတြ အကုန္ ယူမသြားနဲ႔၊ တစ္လစာေလာက္ဘဲ ယူသြား၊ ကိုကိုက ေရွ႕လမွ ေျပာင္းရမွာ ဆိုေတာ့ အဲ့ အခ်ိန္ အဖြါးႀကီးကို အမွာစာရင္း ေပးရင္း ကိုကို႔စီ လြမ္းေၾကာင္း ဘာေၾကာင္း ညာေၾကာင္း စာေလးပို႔၊ ကိုကိုကလည္း ခ်စ္ လိုတာေလးေတြ ဝယ္ေပးရင္း စာထဲ့ေပးမယ္"
"ဟြန္႔ ကိုကိုကလည္း ေျပာေတာ့ လြယ္တယ္၊ ေဒၚညိဳဆိုတာ ေႏြေတာင္ မျမင္ဘူးေသးဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ကိုကိုနဲ႔ စာ အေပးအယူ ဘယ္လို လုပ္မလည္း"
"အာာာ ခ်စ္ကလည္းကြာ၊ ကိုကိုက ရဲ တစ္ေယာက္ေလ၊ minor case ပါကြ ဟဲဟဲဟဲ"
"ၿပီးေရာ ၿပီးေရာ ဒါဘဲ"
"Ok ok, I love u so much baby"



"မာယာ စံအိမ္" 6
=========================
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ မာယာ စံအိမ္ သို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီ။ ေရာက္သည့္ ေန႔ကပင္ နန္းမြန္ႏွင့္ ေတြ႕ခြင့္၊ စကား ေျပာခြင့္ ရေသာ္လည္း တစ္ခန္းထဲ အိပ္ခြင့္ မရွိေပ။ နန္းမြန္ႏွင့္ စကားေျပာ ေနခ်ိန္တြင္ ေဒၚညိဳက ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။ နန္းမြန္သည္ မိမိႏွင့္ စကား ေျပာရာတြင္ ျပံဳးေနေသာ္လည္း သူမ မ်က္ႏွာေလး အနည္းငယ္ ေခ်ာင္က်သြားမွန္း ရိပ္မိသည္။ နန္းမြန္ တခါတခါ ဘာေတြ ေျပာမွန္း မသိေသာ္လည္း ဒီအိမ္တြင္ အလုပ္ လုပ္ရတာ ေပ်ာ္ေၾကာင္း၊ အစဥ္ေျပေၾကာင္းသာ အပ္ေၾကာင္း ထပ္ေနသည္။
(ေဒၚညိဳ ေဆးတိုက္ကာ ႏွဳတ္တိုက္ သင္ထားေသာ စကားမ်ား ျဖစ္၏)။
သူမ၏ မ်က္လံုးေတြက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ ျဖစ္ေနသလိုပင္။
ေႏြဦးေမအားျမင္စ ကတည္းကပင္ သိုက္စိုးတစ္ေယာက္ ျပာယာ ခက္ခဲ့ရသည္။ ဘဝ တစ္ေလွ်ာက္တြင္ သူ႔ ရင္ကို ခုန္ေစသည့္ မိန္းခေလး ရွိမည္ မဟုတ္ဟု ထင္ထားခဲ့သည္။ ယခုအခါတြင္ nurse မေလး ေႏြဦးေမ ၏ ျပံဳးခ်ိဳေသာ မ်က္ႏွာ၊ စကားသံ လြင္လြင္ေလးမ်ားက သိုက္စိုး ရင္ဘက္ထဲ ျမင္း 7 ေကာင္ခန္႔ ဒုန္းဆိုင္း ေျပးေနသလို ျဖစ္မိသည္။
"ကိုမိုးကို ကြ်န္ေတာ္ ေျပာစရာ ရွိတယ္"
"ဟားးး ရွီးးးး ခဏေနမွ ေျပာကြာ ညီညီ အားးး စုပ္စုပ္ ျပြတ္ျပြတ္ ျပြတ္ျပြတ္ ေကာင္းလိုက္တာကြာ"
နန္းမြန္က က်ားငယ္ေပၚ ခြလွ်က္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီး တန္းလန္းျဖင့္ အေပၚမွ ေညွာင့္ လိုးေနရင္း သိုက္မိုး၏ လီးႀကီးကို တျပြတ္ျပြတ္ျဖင့္ စုပ္ေနသည္။ လီး ဒစ္အား တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ လွ်ာျဖင့္ ဝိုက္၍ ကလိၿပီး စုပ္လိုက္တိုင္း သိုက္မိုး ဇိမ္ေတြ႕ေနသည္။ က်ားငယ္၏ လီးႀကီးအား အေပၚမွေန၍ ဖင္ႀကီး ေျမွာက္လိုက္ ေစာင့္လိုက္ လိုးေပးေနရာ နန္းမြန္၏ စအိုေပါက္ေလး ပြစိ ပြစိ ျဖစ္ေနသည္။ က်ားႀကီး ထိုင္ရာမွ လီး တန္းလန္းျဖင့္ ထလာကာ နန္းမြန္ကိုယ္ေပၚ ကားယား ခြလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လီး ဒစ္ကို တံေတြး စြပ္ၿပီး နန္းမြန္၏ စအို ေပါက္တြင္ ေတ့လိုက္သည္။ က်ားငယ္ က ေအာက္မွ ေန၍ နန္းမြန္၏ ခါးကို ဖက္ကာ ထိန္းထားလိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ အူးးး ဟူးးး ဟူးးး"
လီးဒစ္ႀကီး ဖင္ေပါက္ထဲ ဝင္လာသျဖင့္ နာက်င္မွဳေၾကာင့္ ေအာ္ညည္း လိုက္ေသာ္လည္း အာေခါင္ထဲထိ ဝင္ေနေသာ သိုက္မိုး၏ လီးႀကီးေၾကာင့္ အသံ သဲ့သဲ့သာ ထြက္လာသည္။ က်ားႀကီးက နန္းမြန္၏ ခါးကို လက္ ေထာက္ကာ ေဂၚလီ ဘုထစ္မ်ား အျပည့္ ဝန္းရံထားေသာ လီးႀကီးကို စအိုေပါက္ထဲ ေစာင့္ ထဲ့လိုက္သည္။
"အင့္ အင့္ ဗလစ္တစ္တစ္ ဗ်စ္ဗ်စ္ဗ်ိ အူးးးးး ဟူးးး ဟူးးးး အုအု အြတ္ အြတ္"
နန္းမြန္၏ မ်က္ႏွာေလး နီရဲကာ ရွံဳ႕မဲ့သြားသည္။ က်ားႀကီး၏ လီးက နန္းမြန္၏ ဖင္ေပါက္ထဲ တဆံုး ဝင္သြားသည္ႏွင့္ က်ားငယ္ကလည္း အေပၚမွ ေစာင့္လိုးေနေသာ က်ားႀကီးႏွင့္ အၿပိဳင္ ေအာက္မွ ပင့္လိုးေတာ့သည္။
"အင့္ အင့္ ဖတ္ဖတ္ ဖတ္ဖတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အူးးးးးးး အုအု အြတ္အြတ္ ဇြိဇြိ ဗ်ိဗ်ိ အုအု အဟုဟုဟု"
လီးႀကီး ႏွစ္ေခ်ာင္းရွိ ေဂၚလီမ်ားက ေစာက္ပတ္ႏွင့္ စအို အတြင္းသား နံရံ နဳနဳမ်ားအား ၾကမ္းတမ္းစြာ ပြတ္တိုက္ ေနသည့္ဒဏ္ကို လူးလွိမ့္ ခံေနရ သကဲ့သို႔ ပါးစပ္ထဲရွိ သိုက္မိုး၏ လီးႀကီးက အာေခါင္အထိ တိုးေစာင့္ ေနရာ နန္းမြန္ အခံရခက္စြာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ က်လာသည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ အြတ္အြတ္ အားးးးးး ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ စုပ္စုပ္ အားးးးးးးးးးး ရွီးးးးးးးးးး"
သိုက္မိုး၏ ညွီစို႔စို႔ သုပ္ရည္မ်ား နန္းမြန္ ပါးစပ္ထဲ အျပည့္ ပန္းထုပ္လိုက္သည္။
"မ်ိဳခ်လိုက္စမ္း ငါ့ လရည္ေတြ မ်ိဳခ်လိုက္ ဟီးဟီးဟီး"
သိုက္မိုး နန္းမြန္၏ ပါးေစာင္အား လက္ျဖင့္ ဖ်စ္ညွစ္ကာ ေျပာသည္။ နန္းမြန္လည္း မ်က္ႏွာေလး ရွံဳ႕မဲ့ကာ မ်ိဳခ်လိုက္ရသည္။
"အင့္အင့္အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ဗြတ္ အ အ အ အားးးးးးး"
သုပ္ရည္ရာ မ်ိဳခ်အၿပီးတြင္ က်ားညီေနာင္၏ ေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္ပါ ညွပ္ လိုးျခင္းကို အံႀကိတ္ကာ ခံရျပန္သည္။ နန္းမြန္လည္း သိုက္မိုးတို႔ ဝိုင္း လိုးေနျခင္းကို ေနစဥ္ႏွင့္အမွ် ခံ ေနရေတာ့ သေဘာက်သလို ျဖသ္လာသည္။ နာက်င္စြာ ခံစားရင္း အႀကိမ္ႀကိမ္ ၿပီးသည့္ အရသာကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ လာသည္။
"ေျပာ ညီေလး ဘာဒုန္း"
"ဒီလို ကိုကိုရာ၊ အခု ေရာက္လာတဲ့ ေကာင္မေလးကို ညီေလး ခြင့္ျပဳခ်က္ မရဘဲ ဘာမွ မလုပ္ရဘူး"
"သူ႔ကို ျပန္မလႊတ္ေသးဘူး မလား"
"အင္း ကိုကို သေဘာက်ရင္ ျပန္ မလႊတ္ေသးဘူးေလ"
"ဒါဆိုလည္း ၿပီးေရာ၊ ဟီးဟီး ၾကည့္ပါလား ဒီေကာင္မေလး မ်က္ႏွာ ရွံဳ႕မဲ့ေနတာက ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ ဟီးဟီးဟီး"
သိုက္မိုး ေျပာသျဖင့္ သိုက္စိုး လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ က်ားညီေနာင္၏ မညွာမတာ ညွပ္လိုးေနသည့္ ဒဏ္ကို ရွံဳ႕မဲ့ကာ ေအာ္ညည္းေနေသာ နန္းမြန္၏ မ်က္ႏွာ တစ္ခုလံုး နီျမန္းၿပီး ခ်စ္စရာ ေကာင္းေနသည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗ်ိဗ်ိဇြိဇြိ အ အ အ အ အားးးးး ရွီးး"
က်ားႀကီးက သူ႔လီးကို နန္းမြန္ ဖင္ေပါက္ထဲမွ ဆြဲထုပ္လိုက္ကာ ေက်ာျပင္ေပၚ သုပ္ရည္မ်ား ပန္း ထုပ္လိုက္သည္။ တၿပိဳင္ထဲမွာပင္ ဦးမင္းဟန္၏ လီးႀကီး နန္းမြန္ ဖင္ထဲ ထိုးထဲ့လိုက္ျပန္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြ်တ္ ဗြတ္ အမေလးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ့!!!!!!!!!!"
-------------------------------------------
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ ********
မာယာ စံအိမ္ သို႔ ေရာက္ရွိကတည္းက သခင္ေလး သိုက္စိုး၏ အထူးတလည္ ဂရုစိုက္ျခင္း ကို ခံရသျဖင့္ အစဥ္ေျပေသာ္လည္း နန္းမြန္၏ အမူအယာအား သံသရ ျဖစ္မိသည္။ သူမအား အင္မတန္ ခင္တြယ္ခဲ့ေသာ လုပ္ေဖၚ ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းက ယခုအခါ အေရာတဝင္ ေျပာဆိုျခင္း မရွိသည္ကို သေဘာမက်ေပ။ အေရးႀကီးဆံုး အခ်က္က နန္းမြန္၏ မ်က္လံုးမ်ား ျဖစ္သည္။ Nurse တစ္ေယာက္ ျဖစ္သျဖင့္ နန္းမြန္၏ မ်က္လံုးအိမ္း အက်ဥ္း အက်ယ္ ပံုမွန္ မဟုတ္သည္ကို ဂရုစိုက္မိသည္။ တစ္ခါ တစ္ခါ နန္းမြန္၏ ပါးစပ္မွ ေျပာေသာ စကားႏွင့္ နန္းမြန္၏ မ်က္လံုး အၾကည့္တို႔ မညီညြတ္မွန္း သိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေႏြဦးေမ စံအိမ္ထဲတြင္ သတိျဖင့္ ေနရသည္။
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ နန္းမြန္ အေၾကာင္းေတြးရင္း ကိုကို ေျပာေသာ စကားကို သတိရမိကာ စာအုပ္ထဲမွ စာရြက္ တစ္ရြက္တြင္ ကဗ်ာလိုလို စာ လိုလို စာသားမ်ား ေရးကာ စာရြက္ကို လက္ျဖင့္ လံုး ေခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္
"ေဒၚေလးညိဳ"
"ေျပာ"
"ၿမိဳ႕ေစ်းကို သြားရင္ သမီး အလွကုန္ ပစၥည္းေလးေတြ မွာျခင္လို႔"
"နင္ ဒီကို လာကတည္းက တစ္ခါထဲ မယူခဲ့ဘူးလား"
"ဟို ဟို သမီးေလ"
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ မည္ကဲ့သို႔ ေျဖဆိုရမည္ကို စဥ္းစားရ က်ပ္ေနစဥ္
"ဝယ္ေပးလိုက္ပါ ေဒၚညိဳရယ္၊ အပန္း မႀကီးပါဘူး"
ေႏြဦးေမ၏ မ်က္ႏွာေလးအား ၾကည့္ရင္း သိုက္စိုး ဝင္ေျပာသျဖင့္
"ဟုတ္ ဟုတ္ကဲ့ပါ သခင္ေလး!!!!!! ကဲ ဘာမွာ မွာလည္း!!! အမွာစာရင္း ေပးလိုက္"
"ဒီ ဒီဟာပါဘဲ ေဒၚေလးညိဳ၊ အဲ့ စာရြက္ေလး ေပးလိုက္ရင္ အလွကုန္ ဆိုင္ေတြ သိတယ္"
"ညည္းတို႔ေတြမ်ား ရွဳပ္ရွဳပ္ ရွပ္ရွပ္ ကဲ ေပး ေပး ငါ ဝယ္ခဲ့မယ္"
ေဒၚညိဳတစ္ေယာက္ သိုက္စိုး ေၾကာင့္သာ ေႏြဦးေမ ေပးလိုက္ေသာ အမွာစာရင္း စာရြက္ကို ယူေဆာင္ ခဲ့သည္။ စိတ္ထဲေတာ့ မၾကည္လင္ လွေပ။
_______________
ကိုကို တစ္ေယာက္ခမ်ာ
မိမိ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ရေသာ ျမစ္ဝ ကြ်န္းေပၚ ၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္ရွိ ကတည္းက ပထမဦးစြာ ရင္ဆိုင္ရေသာ အမွဳမွာ လူေပ်ာက္မွဳ။
လြန္ခဲ့သည့္ 4 လခန္႔က ၿမိဳ႕ေလးႏွင့္ အနီးရွိ ရြာမွ ႏြဲ႔ရီ ဆိုေသာ ေကာင္မေလး ေပ်ာက္ဆံုးေနသျဖင့္ ေဆြမ်ိဳးမ်ားက လူေပ်ာက္ တိုင္ထားသည္။ အမွဳကို ေလ့လာ ၾကည့္ရင္း ကိုကို မ်က္လံုး ျပဴးသြားသည္။ ဇစ္ျမစ္က သူ၏ ခ်စ္သူ အလုပ္ လုပ္ရန္ သြားခဲ့ေသာ
"မာယာ စံအိမ္"
ထို စံအိမ္ႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အစဥ္ အဆတ္ စံုစမ္းမွဳမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾက ေသာ္လည္း သဲလြန္စ မရွိခဲ့။
ကိုကို တစ္ေယာက္ ခ်က္ျခင္းပင္ ၿမိဳ႕ထဲရွိ အလွကုန္ ဆိုင္မ်ားသို႔ စံုစမ္းရန္ ထြက္ခဲ့သည္။
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ မာယာ စံအိမ္သို႔ private nurse အျဖစ္ အလုပ္ လုပ္ရန္ သြားကတည္းက သူႏွင့္ အဆတ္အသြယ္ မရေတာ့ေပ။
*************************
မာယာစံအိမ္မွ အဖြါးႀကီး ေစ်းဝယ္ လာသျဖင့္ ကိုကို ဂရုတစိုက္ လိုက္ၾကည့္သည္။ သူ ေတြး ထင္ထားသည့္ အတိုင္း အဖြါးႀကီး အလွကုန္ ဆိုင္ထဲတြင္ စာရြက္ တစ္ရြက္ ျပကာ ေမးျမန္းေန၏။ ႀကိဳတင္ကာ စီစဥ္ထားသျဖင့္ အေရာင္း စာေရးမေလး ေပးလိုက္ေသာ ပစၥည္းမ်ားအား ဝယ္ယူကာ အဖြါးႀကီး ဆိုင္ထဲမွ ထြက္သြားသည္။
ကိုကို အေရာင္း စာေရးမေလး အနား ကပ္ကာ အဖြါးႀကီး ေပးခဲ့ေသာ အမွာ စာရင္းကို ၾကည့္လိုက္သည္။
***( Lip liner ခပ္ရဲရဲေလး၊ မေျပာရဲသူ အတြက္၊ eye showed တပါးသူ သတိထား မိသည့္ အေရာင္၊ Hair color ေမွာင္မိုက္ မဲနက္သည့္ အေရာင္၊ လက္သည္းနီ ခပ္ေျဖာ့ေျဖာ့)****
ကိုကို ေစ်းဝယ္ အမွာ စာရြက္ကို ၾကည့္ကာ ျပံဳးမိသည္။ သူ ေတြးထင္လိုက္တာ မွန္ေနၿပီ။ သို႔ေသာ္ စာရြက္ေပၚတြင္ ေရးထားေသာ အဓိပၸါယ္ကို ေတြးမိကာ ေႏြဦးေမ အတြက္ စိတ္ပူမိသည္။
ေႏြဦးေမ ေရးထားသည့္ အဓိပၸါယ္က
***( Lip liner ခပ္ရဲရဲေလး၊ မေျပာရဲသူ အတြက္)
တစ္ေယာက္ေယာက္က သိလွ်က္ႏွင့္ မေျပာ မဆိုရဲ ျဖစ္ေနသည္။
(eye shadow တပါးသူ သတိထား မိသည့္ အေရာင္)
သူမအား အခ်ိန္ျပည့္ ေစာင့္ၾကည့္ေန၏။
(Hair color ေမွာင္မိုက္ မဲနက္သည့္ အေရာင္)
ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ အဆတ္အသြယ္ ဖ်က္ခံထားရသည္။
( လက္သည္းနီ ခပ္ေျဖာ့ေျဖာ့)
သူမ ေၾကာက္လန္႔ေနၿပီ။***
%%%%%%%%%%%%%%%%%
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္
ေဒၚညိဳ ေပးေသာ အလွကုန္ ပစၥည္းမ်ားကို ၾကည့္ကာ ေပ်ာ္ေနမိသည္။ ကိုကိုႏွင့္ သူမ အဆတ္အသြယ္ ရၿပီေလ။
ႏွဳတ္ခမ္းနီ ရဲရဲေလး တစ္ေတာင့္၊
Eye Shadow အစိမ္းေရာင္ တစ္ေတာင့္ႏွင့္ လက္သည္းနီ အဝါေရာင္ တစ္ဗူး၊
(ဝါ စိမ္း နီ)
ေႏြဦးေမ အလွကုန္ ပစၥည္းမ်ားအား ၾကည့္ကာ အူျမဴး၍ အခန္းထဲတြင္ ခုန္ေပါက္ ေနမိ၏။
ဤသည္ကို ေႏြဦးေမအား မ်က္ခ်ည္ မပ်က္ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ေဒၚညိဳ တစ္ေယာက္ ေတြ႕ ျမင္သြားသည္။







"မာယာ စံအိမ္" 7
=========================
"မျဖစ္နိဳင္ပါဘူး ေဒၚညိဳရာ၊ သူ လိုခ်င္တာ ရလို႔ ေပ်ာ္သြားတာ ေနမွာပါ"
"အဲ့ဒါေတာ့ ကြ်န္မ မသိဘူး သခင္ေလး၊ ဒါေပမယ့္ သူကိုေတာ့ ေစာင့္ၾကည့္ရမွာဘဲ"
"ဒါက ေဒၚညိဳ႕ အလုပ္ဘဲေလ"
"သခင္ေလး ဘက္ကလည္း၊ လက္ဦးထားမွ ျဖစ္မယ္၊ ေရွ႕တစ္ပတ္ထဲမွာ အဝယ္ေတာ္ေတြ လာဖို႔ရာ ရွိတယ္၊ သူတို႔ကို ျပဳစုဖို႔က"
"အဲ့ဒါ နန္းမြန္နဲ႔ဘဲ ေပးေတြ႕လိုက္မယ္၊ ေႏြဦးေမက က်ဳပ္အတြက္ သီးသန္႔ဗ်"
-------------------------------------------
စံအိမ္သို႔ ဧည့္သည္မ်ား လာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ကိုယ္နဲ႔ မဆိုင္သည့္ ကိစၥ မစပ္စုရန္ ေဒၚညိဳ ေျပာထားသျဖင့္ ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ ကိုယ္ လုပ္စရာ ရွိသည္ကို ျပဳလုပ္ေနသည္။ အဖိုးအို အား ေရပတ္ တိုက္၊ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးၿပီး dream bed ေပၚသို႔ ေရႊ႕ကာ အိပ္ယာခင္းမ်ား လဲလွယ္စဥ္ ေမႊ႕ယာ ေအာက္မွ အံဝွက္ တစ္ခုကို ေတြ႕လိုက္သည္။ ပထမေတာ့ အံဝွက္ အဖံုးကို ဖြင့္ၾကည့္ရန္ စဥ္းစားေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မိမိႏွင့္ မဆိုင္လွ်င္ မစပ္စုႏွင့္ ဟု ေျပာထားေသာ ေဒၚညိဳ႕ စကားကို ၾကားေယာင္ကာ ေမႊ႕ယာခင္းျဖင့္ ျပန္ ဖံုးထားခဲ့သည္။ အဖိုးအိုအား ကုတင္ေပၚ ျပန္ တင္ထားခဲ့ၿပီး အခန္းထဲမွ ထြက္ခဲ့သည္။ ဧည့္ခန္းထဲမွ ျဖတ္ေလွ်ာက္စဥ္
"ကိုသိုက္စိုးေရ၊ ေရွ႕တစ္ပတ္မွာ က်ဳပ္တို႔ ယူမယ့္ ပစၥည္းက မ်ားတယ္ ဆိုေတာ့ ႏွစ္သုပ္ ခြဲၿပီး သယ္ခ်င္တယ္ဗ်ာ၊ ရဲ ကလည္း လမ္းေၾကာင္းေတြ ပိတ္ထားေတာ့ နည္းနည္း ခက္လို႔"
"ရပါတယ္၊ ခင္မ်ားတို႔ အစဥ္ေျပသလို လုပ္ေပါ့ဗ်ာ၊ ေငြက ဘယ္လို ေခ်မွာလည္း"
"တစ္ခါသယ္၊ တစ္ေခါက္ရွင္း ေပါ့ဗ်ာ၊ ဒါနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ကို ထံုးစံမပ်က္ ျပဳစုဖို႔က အသစ္တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ဆို"
"ဟားးး အဲ့ဒါေလးက က်ဳပ္အတြက္ဗ်၊ ခင္မ်ားတို႔ အတြက္ ဟို တစ္ေယာက္ ရွိတယ္ေလ"
"ရွမ္းမေလး လား၊ ဒါေလးလည္း အျပဳစု ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ၊ သူ႔ အိုးႀကီးေတြက အားမနာတမ္း ဆြဲလို႔ ေကာင္းတယ္ဗ်"
"ကဲ ဒါဆိုလည္း အေပၚထပ္က အခန္းထဲကို သြားစို႔ဗ်ာ ဟဲဟဲဟဲ"
ရုတ္တရက္ ၾကားလိုက္ရေသာ စကားေၾကာင့္ ေႏြဦးမြန္ မ်က္လံုးျပဴးကာ အခန္းထဲသို႔ ေျပး ဝင္ခဲ့သည္။ သိုက္စိုးတို႔ ေျပာစကား အရ သူတို႔ လုပ္ေနေသာ အေရာင္း အဝယ္မွာ မူးယစ္ေဆးဝါး ျဖစ္ဖို႔ မ်ားသည္။ ၿပီးေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ျပဳစုဖို႔ ဆိုတာက ဘာ အဓိပၸါယ္လည္း၊ ရွမ္းမေလး ဆိုသည္မွာ နန္းမြန္ကို ရည္ညႊန္းမွန္း ရိပ္မိသည္။ အသစ္ တစ္ေယာက္ ဆိုတာ သူမ ျဖစ္မည္။
အိုးးးး ဒါဆိုလွ်င္ နန္းမြန္တစ္ေယာက္ အေပၚထပ္က အခန္းထဲမွာ သူတို႔ႏွင့္၊ ၿပီးလွ်င္ သူမေရာ ဘာေတြ ျဖစ္လာမလည္း။ ေႏြဦးေမ ဆတ္ မေတြးရဲေတာ့။ ေၾကာက္စိတ္က လႊမ္းမိုးေနၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကိုကို သင္ေပးသည့္ ဝွက္စာ ေရးနည္းျဖင့္ စာ တစ္ေဆာင္ ေရးလိုက္သည္။ မနက္ဖန္ ေဒၚညိဳ ေစ်းသြားလွ်င္ အလွကုန္ ပစၥည္း တစ္ခုခု မွာရမည္။
အေပၚထပ္ အခန္းထဲတြင္ေတာ့
နန္းမြန္ခမ်ာ ေယာက္်ားႀကီး ၇ ေယာက္ၾကား ငရဲ က်ေနသည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အ အ အ အ အားးးးးးးးးးးးးးးးးး"
_______________
ေႏြဦးေမ မွာလိုက္သည့္ စာရြက္အား အေရာင္း စာေရးမေလးထံ ေပးလိုက္သည္။ စာေရးမေလးက စာရြက္ကို ၾကည့္ကာ အလွကုန္ ပစၥည္း အခ်ိဳ႕ကို ထုပ္ေပးသည္။ ပစၥည္းမ်ားကို ယူကာ ေဒၚညိဳ ဆိုင္ထဲမွ ျပန္ထြက္ခဲ့သည္။ ေဒၚညိဳ ထြက္သြား သည္ႏွင့္ အေရာင္း ေကာင္တာနား ကိုကို ေရာက္သြားကာ စာေရးမ ေပးေသာ စာရြက္ကို ယူလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ျပန္ထြက္ခဲ့သည္။ ဤသည္ကို ဆိုင္အား ျပန္လည္ ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ေဒၚညိဳ ေတြ႕သြားသည္။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"ေသျခာလား ေဒၚညိဳ"
"ေသျခာတယ္ သခင္ေလး၊ ဒီေကာင္ ဒါနဲ႔ဆို သံုးႀကိမ္ရွိၿပီ၊ တိုက္ဆိုင္မွဳ မဟုတ္ဘူး၊ ေႏြဦးေမနဲ႔ အဆတ္အသြယ္ လုပ္ေနတာ"
"ဟုတ္တယ္ သခင္ေလး၊ က်ဳပ္ စံုစမ္းၿပီးၿပီ၊ အဲ့ဒီ အေကာင္က အသစ္ေရာက္လာတဲ့ ရဲ အရာရွိ ကိုကို ဆိုတာဘဲ"
"ေတာက္စ္"
ဦးမင္းဟန္၏ ေျပာစကားေၾကာင့္ သိုက္စိုး ေဒါသ ထြက္သြားသည္။
_+_+_+_+_+_+_+_+_+_
"ဝုန္း"
"အေမ့"
ေႏြဦးေမ အဖိုးအိုအား ေဆးတိုက္ေနစဥ္ တံခါး ေစာင့္ဖြင့္သံ ၾကားသျဖင့္ လန္႔သြားသည္။ လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ အခန္းထဲသို႔ ေဒါသတႀကီး ဝင္လာေသာ သိုက္စိုးကို ေတြ႕လိုက္သည္။
"ကို ကိုသိုက္စိုး!!! ဘာ ဘာျဖစ္လို႔ အ"
ေႏြဦးေမ၏ ဆံပင္ကို ေစာင့္ဆြဲကာ
"မင္း အျပင္က ရဲ တစ္ေကာင္နဲ႔ ဆတ္သြယ္တာ ဘာသေဘာလည္း"
"ရွင္ ဟို ဟို အ အ"
"ေတာက္စ္!!!! လာခဲ့စမ္း ေကာင္မ၊ နင္ ရဲသီတင္းေပး တစ္ေယာက္ဘဲ၊ ငါတို႔ စံအိမ္အေၾကာင္း စံုစမ္းဖို႔ လာခဲ့တာ မလား၊ ေသဖို႔သာ ျပင္ေပေတာ့"
"အ အ ကိုသိုက္စိုး မဟုတ္ မဟုတ္ဘူး အ နာတယ္ နာတယ္ လႊတ္ လႊတ္"
ေႏြဦးေမအား ဆံပင္ဆြဲကာ အေပၚထပ္ အခန္းထဲသို႔ ဆြဲေခၚသြားသည္။
အခန္းထဲ ေရာက္ေသာ္ ရံုး ကန္ေနေသာ ေႏြဦးေမ၏ ပါးကို ဘယ္ျပန္ ညာျပန္ ရိုက္လိုက္ရာ
"ျဖန္း ျဖန္း ျဖန္း ျဖန္း အားးးး"
ေႏြဦးေမ ၾကမ္းျပင္ေပၚ လဲသြားသည္။ သိုက္စိုး ခါးပတ္ကို ခြ်တ္၍ ေႏြဦးေမအား ေလးငါးခ်က္ခန္႔ လႊဲ ရိုက္သည္။
"ရႊမ္း အားး ရႊမ္း အားးး ရႊမ္း အားးး ရႊမ္း အားးးးးးးးးး"
ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ သိုက္စိုး၏ ခါးပတ္ျဖင့္ ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ လူး လွိမ့္ေနသည္။
ခါးပတ္ျဖင့္ ရိုက္၍ အားရေသာ္ ေႏြဦးေမအား ကုတင္ေပၚ ပစ္ တင္လိုက္သျဖင့္ ေခြေခြေလး က်သြားသည္။
မုဒိန္းက်င့္ခံရေတာ့မည္မွန္း ေႏြဦးေမ သေဘာေပါက္လိုက္သည္။
"မလုပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ အီးးး ဟီးးးဟီးးး"
သိုက္စိုး ေႏြဦးေမ၏ ကိုယ္ေပၚ ကားယား ခြကာ အဝတ္မ်ားကို ဆြဲျဖဲလိုက္သည္။
"ဗ်ီးးး ဗ်ိ ဗ်ိ မလုပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ ျဖန္း ျဖန္း ျဖန္း အားးးးးး"
ပါးျပင္ေပၚ အဆတ္မပ်က္ က်လာေသာ သိုက္စိုး၏ ရိုက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေႏြဦးေမ သတိ လစ္သြားသည္။
*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*
ေႏြဦးေမတစ္ေယာက္ သတိရလာေသာ္
ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုး ယိမ္းထိုး လွဳပ္ခါ ေနသည္။ မိမိ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ မိုးေပၚ ေထာင္ေနသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲလည္း မာေက်ာေသာ အရာတစ္ခု ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ျဖင့္။ မ်က္လံုးကို အားယူ၍ ဖြင့္ၾကည့္ေသာ္ မိမိ မ်က္ႏွာအား မိုးၾကည့္ေနေသာ သိုက္စိုးကို ေဝဝါးစြာ ေတြ႕ရသည္။
"အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အအ အ အ ဗ်ိဗ်ိဇြိဇြိ အ အ အ အ!!!!! ဟင္ လူယုတ္မာ လႊတ္ လႊတ္ မလုပ္နဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ အ အ အ အ အားးးးးးးး"
ေႏြဦးေမ ေအာ္ဟစ္ ရံုးကန္ေသာ္လည္း သိုက္စိုး၏ လီးႀကီးက ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္လိုက္ ထြက္လိုက္ႏွင့္။ အပ်ိဳစင္ မဟုတ္ေသာ္လည္း သိုက္စိုး၏ ေစာင့္ခ်က္မ်ား ျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္ သားအိမ္ ေအာင့္ကာ နာက်င္လွသည္။
"ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အ အ အ အ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အားးးးး အားးး အားး အားးး"
ေႏြဦးေမ၏ ယမ္းခါေနေသာ နိဳ႕အံုကို လက္ျဖင့္ အားရပါးရ စုပ္ကိုင္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း ေစာင့္ လိုးေနသည္။
"အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗြတ္ဗြတ္ အားး အားး အားးး အားးး ဗ်ိဗ်ိ ဗ်စ္ဗ်စ္ အီးးး ဟီးးး ဟီးးး နာတယ္ နာတယ္ လူယုတ္မာႀကီး လႊတ္လႊတ္ အားးးးးး"
ေခါင္းအား ဘယ္ညာ ယမ္းခါရင္း ငိုေကြ်းေနေသာ ေႏြဦးေမ၏ မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ၿပီး လိုးရတာ အရသာ ရွိလွသည္။ သိုက္စိုး၏ ေစာင့္လိုးခ်က္မ်ား ျပင္းထန္လြန္းသျဖင့္ ကုတင္ တစ္ခုလံုး သိမ့္သိမ့္ခါေနသည္။ လီးႀကီး ဝင္လာတိုင္း ေစာက္ပတ္ ႏွဳတ္ခမ္းသားမ်ား အတြင္းသို႔ ရွံဳ႕ ဝင္သြားသလို ျပန္ထြက္သြားတိုင္း ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ား အျမံဳလိုက္ ကပ္ ပါသြားသည္။
"ဖတ္ ဖတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အားးး အားးး အားး အားးး ဇြိဇြိ ပ်စ္ပ်စ္ အားးးးးး ရွီးးးးးး ဟင္းး ဟင္းးးး ဟင္းးးးး"
သားအိမ္ေခါင္းထဲသို႔ ေႏြးေထြးေသာ သုပ္ရည္မ်ား ပန္းထြက္သြားသည္။
%&%&%&%&%&%&%&%&%&
ေႏြဦးေမ ေရးလိုက္ေသာ စာကို ၾကည့္ကာ ကိုကို ဗ်ာ မ်ားေနသည္။
SOS (Save our self) တဲ့။ ဒါဆို ေႏြဦးေမတို႔ ဒုကၡ ေရာက္ေနၿပီ။ ထို႔ေၾကာင့္ အထက္ကို သီတင္းပို႔ကာ ေႏြဦးေမတို႔ကို ကယ္တင္ရန္ ျပင္စဥ္သည္။ ခ်စ္သူ ဘာေတြ ျဖစ္ေနၿပီလည္း မေတြးဝံ့ေတာ့။

"မာယာ စံအိမ္" 8 ဇာတ္သိမ္း
=========================
သိုက္စိုး ေႏြဦးေမကို အားရေအာင္ လိုးၿပီး တညလံုး အခန္းထဲတြင္ ေသာ့ ခပ္ထားခဲ့သည္။ မနက္လင္းမွ ေဒၚညိဳ ေသာ့ဖြင့္ေပးသျဖင့္ ေရခ်ိဳးရသည္။ စားေသာက္ၿပီး အခန္းထဲ ျပန္ ပိတ္ထားသည္။
နံက္ 9:00 am ခန္႔တြင္
"ဂေလာက္ ကြ်ီအီအီ"
တံခါးဖြင့္သံ ၾကားသျဖင့္ ကုတင္ေပၚတြင္ လွဲကာ ငိုေနေသာ ေႏြဦးေမ လန္႔သြားသည္။ သိုက္စိုးတို႔ တစ္ဖြဲ႕လံုး အခန္းထဲ ဝင္လာသည္။
နန္းမြန္ ေႏြဦးေမအား ေတြ႕သျဖင့္ ကုတင္ေပၚ ေျပးတက္ကာ ေပြ႕ ဖက္လိုက္သည္။
"နန္း နန္းမြန္ ေႏြ႕ကို ကယ္ပါဦး အီးးး ဟီးးး ဟီးး ဟီးးး"
"ေႏြ ေႏြရယ္"
"ကဲ နန္းမြန္ အလြမ္းသယ္မေနနဲ႔ ေရာ့"
ဦးမင္းဟန္ ေပးေသာ ခြက္ကို နန္းမြန္ ေမာ့ခ်လိုက္ၿပီး ေႏြဦးေမအား တစ္ခြက္ တိုက္သည္။ ေႏြဦးေမ နန္းမြန္ကို နားမလည္စြာ ေၾကာင္ ၾကည့္ေနသည္။
"ေသာက္လိုက္ ေႏြ၊ ဒါမွ ခံနိဳင္ရည္ ရွိမွာ"
ေႏြဦးေမ ဘာမွ မေမးေတာ့ဘဲ ေသာက္လိုက္သည္။ ခါးသတ္သတ္ ျပင္းရွရွျဖင့္ အာေခါင္ထဲ ပူ ဆင္းသြားသည္။ ခဏ အၾကာတြင္ ေခါင္းထဲ ေနာက္က်ိ ရီေဝလာသည္။
"ဟီးဟီးဟီး လွလိုက္တာ ကြာ ဟီးဟီး"
သိုက္မိုး တဟီးဟီး ရီကာ ကုတင္ေပၚ တက္လာသျဖင့္ ေႏြဦးေမ ေၾကာက္လန္႔စြာ ေနာက္သို႔ ဆုတ္သည္။ သိုက္မိုးက ေႏြဦးေမ၏ ေျခေထာက္ကို ေဆာင့္ဆြဲလိုက္ရာ
"အေမ့"
ေႏြဦးေမ ေျခကားယားျဖင့္ ပါလာသည္။ သိုက္မိုး ေႏြဦးေမ၏ ထမိန္ကို ဆြဲ ခြ်တ္လိုက္သည္။
"အို မလုပ္ မလုပ္နဲ႔ လူယုတ္မာႀကီး လႊတ္၊ နန္းမြန္ေရ ကယ္ပါဦး အားးးးးးး"
ေႏြဦးေမ ေအာ္ဟစ္ ရံုးကန္ရင္း ထမိန္ ကြ်တ္သြားသည္။ ဦးမင္းဟန္ တိုက္ေသာ ေဆး အရွိန္ေၾကာင့္ ရံုးကန္ ရန္ ခြန္အား မရွိေပ။
"ဗ်ိဗ်ိဗ်ီးးး မလုပ္ပါနဲ႔ အားးးးးးး"
ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီႏွင့္ အကၤ် ီမ်ား ဆုတ္ျဖဲျခင္း ခံရသည္။ နန္းမြန္လည္း ဘာမွ မတတ္နိဳင္သျဖင့္ ဒီအတိုင္း ထိုင္ ၾကည့္ေနရသည္။ သိုက္မိုးက သူ၏ အဝတ္မ်ားကို ခြ်တ္လိုက္ရာ ရွည္လ်ား ေတာင္မက္ေနေသာ လီးႀကီး ေပၚလာသည္။
"မလုပ္ပါနဲ႔ မလုပ္ပါနဲ႔ အီးး ဟီးဟီး အို အေမ့"
သိုက္မိုး ေႏြဦးေမ၏ ေျခေထာက္ ႏွစ္ဖက္ကို ပုခံုးေပၚ ထမ္းတင္ၿပီး မို႔ ေဖါင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးအား လီးဒစ္ျဖင့္ ထိုးစြလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ကိုယ္ကို ဖိ ကိုင္းလိုက္ရာ ေႏြဦးေမ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္မွာ သူမ မ်က္ႏွာႏွင့္ တတန္းထဲ ျဖစ္သြားသည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်စ္ အားးး ဟားး ဟားးးး"
ခါးကို အားစိုက္ကာ ခပ္ျပင္းျပင္း ေစာင့္ ခ်လိုက္သျဖင့္ လီးႀကီး ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ တစ္စို႔စြာ ဝင္သြားသည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗြတ္ ဒုတ္ အူးးးး ဟူးးး ဟူးးး နာတယ္ နာတယ္ အေမရဲ့ အီးဟီးဟီးဟီး"
ေႏြဦးေမ သားအိမ္ ေအာင့္သြားသျဖင့္ ေမႊ႕ယာကို လက္ျဖင့္ တဖုန္းဖုန္း ရိုက္ရင္း ေခါင္းမ်ား ယမ္းခါကာ ငိုေနသည္။ ေႏြဦးေမ ငိုေလ သိုက္မိုး ေစာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္ေလ ျဖစ္ရာ
"အင့္ အင့္ အင့္ အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဇြိဇြိ အားးးးးး ဗ်ိဗ်ိဗ်စ္ဗ်စ္ အအအအ ဗြတ္ဗြတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အားးးးးးးးးးးး"
အခ်က္ 30 ခန္႔ မနားတမ္း ေစာင့္ၿပီးေသာ္
"ဟားးးးးး ဗလြတ္ ဗြ်တ္ ဗု ဟားးးးး"
သိုက္မိုး သူ၏ လီးႀကီးကို ေႏြဦးေမ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ထုပ္ကာ နန္းမြန္ ပါးစပ္နား ေတ့ေပးလိုက္သျဖင့္ နန္းမြန္လည္း အလိုက္သင့္ ငံု စုပ္ ေပးလိုက္သည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ ဟားးးးးးးး ရွီးးးးး ေကာင္းလိုက္တဲ့ ေစာက္ပတ္ကြာ အအအအ အားးးးးးးးးးးးး"
လီးတန္တြင္ ေပက်ံေနေသာ ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္ပတ္မွ အရည္မ်ားႏွင့္ သုပ္ရည္မ်ားပါ နန္းမြန္ ခံတြင္းထဲ ေရာက္သြားသည္။ သိုက္မိုး၏ လီးႀကီး ကြ်တ္သြားသည္ႏွင့္ ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲ လီး တစ္ေခ်ာင္း တန္းဝင္လာသည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်စ္ဗ်စ္ အားးးးးးးးးးးးးး"
_+_+_+_+_+_+_+_+_+_
သိုက္မိုး၊ သိုက္စိုး၊ က်ားညီေနာင္၊ ဦးမင္းဟန္ႏွင့္ ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ စုစုေပါင္း လူ 7 ေယာက္ မနားတမ္း လိုးၾကသျဖင့္ ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္ပတ္ေလး ထူပူ ႀကိမ္းစပ္ကာ သားအိမ္လည္း ေအာင့္ေနၿပီ။ လီး တစ္ေခ်ာင္းၿပီး တစ္ေခ်ာင္း အဆတ္မျပတ္ လိုးသျဖင့္ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားနဳနဳမ်ား ပြန္းပဲ့ကုန္၏။ ေအာ္ဟစ္ ငိုေကြ်းရလြန္း၍ ေႏြဦးေမ တစ္ေယာက္ အသံပင္ မထြက္နိဳင္ေတာ့ဘဲ ေမ်ာ့ေမ်ာ့ေလး ျဖစ္ေနၿပီ။ နန္းမြန္ခမ်ာမွာလည္း သုပ္ရည္မ်ား မ်ိဳခ်ရလြန္း၍ အာေခါင္ထဲ ညွီစို႔စို႔ အနံ႔မ်ား စြဲက်န္ေနၿပီ။
"နန္းမြန္ လာ ငါ့တို႔လီးကို စုပ္ေပးဦး၊ လိုးရတာ အားမရေသးဘူး"
သိုက္မိုး ေခၚသျဖင့္ နန္းမြန္ သိုက္မိုး ေပါင္ၾကား ဒူးတုတ္ ထိုင္ကာ လီးကို လက္ျဖင့္ ကိုင္၍ တျပြတ္ျပြတ္ ျမည္ေအာင္ စုပ္ေပးလိုက္သည္။
"ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ျပြတ္ ဟားးးးးးးးးးးးးး"
သိုက္မိုး လီး ျပန္ေတာင္လာသျဖင့္ ကုတင္ေပၚ တက္ကာ ေႏြဦးေမ၏ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးကို ေဆာင့္ထိုးလိုက္သည္။
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ဗ်ိဗ်ိ အီးးးး ဟီးးး ဟီးးးး"
ေႏြဦးေမ၏ ကိုယ္လံုေလး သိမ့္သိမ့္ တုန္ေအာင္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လွသည္။ ဧည့္သည္ တစ္ေယာက္ ကုတင္ေပၚတြင္ ပတ္လပ္လွန္ အိပ္လိုက္ၿပီး နန္းမြန္က အေပၚမွ တက္ လိုးသည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က နန္းမြန္ ဖင္ထဲ လီးထဲ့ကာ ႏွစ္ေယာက္ ညွပ္လိုးသည္။
"ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဇြိ ဇြိ အအအအ အားးးးးးးး"
သိုက္မိုး ၿပီးသြားေသာ္ သိုက္စိုး ကုတင္ေပၚ တက္လာကာ ေႏြဦးေမ ကိုယ္အား ေမွာက္လိုက္သည္။ ေႏြဦးေမ ခမ်ာ မလွဳပ္နိဳင္သျဖင့္ အရုပ္ တစ္ရုပ္ပမာ ျဖစ္ေနၿပီ။ သိုက္စိုး ေႏြဦးေမ ကိုယ္ေပၚ ကားယား ခြလိုက္သည္။ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းအား လက္ျဖင့္ ျဖဲၿပီး စအိုေပါက္ေပၚ တံေတြး ေထြးခ်လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ လီး ဒစ္ကို ေႏြဦးေမ၏ ဖင္ေပါက္တြင္ ေတ့ကာ ေစာင့္ထဲ့လိုက္သည္။
"အဲ့ဒါေတာ့ မလုပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ အင့္ ဇြိဇြိ ဗ်ိ အားးးးးးးးးးးး နာတယ္ နာတယ္ အီးဟီးဟီး"
ေႏြဦးဖင္၏ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးဒစ္ ဝင္သြားသည္။ ေႏြဦးေမ နာက်င္လြန္း၍ ဖင္ကို ယမ္းကာ ရံုးေသာ္လည္း အေပၚမွ ဖိထားေသာ သိုက္စိုး၏ ကိုယ္လံုးႀကီးေၾကာင့္ လွဳပ္မရ။
"အင့္ ဗလစ္ တစ္တစ္ ဗ်စ္ဗ်စ္ ဗ်ိ အူးးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးးး ဟူးးးးး"
ေႏြဦးေမ ေမႊ႕ယာခင္းအား လက္သီးျဖင့္ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ စုပ္၊ ေခါင္းဦးအား ပါးစပ္ျဖင့္ကိုက္ ထားကာ မ်က္ႏွာလည္း ရွံဳ႕မဲ့ေနသည္။ သိုက္စိုး၏ ဖင္ packing ဖြင့္ခ်က္က ရက္စက္လြန္းလွသည္။ သိုက္စိုး ေႏြဦးေမအား ဖင္လိုးေနပံုကို ၾကည့္ရင္း နန္းမြန္အား ညွပ္လိုးေနေသာ ဧည့္သည္ႏွစ္ေယာက္ ေစာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လာသည္။
"အင့္အင့္အင့္အင့္ ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဇြိ အအအအ ဖတ္ဖတ္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ အအအအ အ ဟားးးးးးးး"
ေႏြဦးေမ၏ ဖင္ေပါက္ထဲ လီးတစ္ဆံုး ေစာင့္ေစာင့္ သြင္းေနရာ အခ်က္ 20 ခန္႔ အၾကာတြင္ က်ဥ္းေျမာင္းလွေသာ စအို ၾကြက္သားမ်ား၏ ညွစ္အားကို ၾကာၾကာ ေတာင့္မခံနိဳင္ဘဲ
"အင့္ ဗြ်တ္ဗြ်တ္ ဗလြတ္ ဗု အားးးးး ဟားးးးးး ရွီးးးးးးးးး"
သိုက္စိုး ေႏြဦးေမ၏ ဖင္ထဲမွ လီးကို ဆြဲထုပ္ကာ ေႏြဦးေမ၏ ေက်ာျပင္ေပၚ သုပ္ရည္မ်ား ပန္းထုပ္လိုက္သည္။ သိုက္စိုး လီး ဖင္ထဲမွ ကြ်တ္သြားသည္ႏွင့္ ဦးမင္းဟန္၏ လီးႀကီး ေႏြဦးေမ ဖင္ေပါက္ေလးထဲ တန္း ဝင္လာသည္။
"အင့္ ဇြိဇြိဗြ်တ္ဗြ်တ္ အူးးးးးး ဟူးးးး ဟူးးး ဟူးးးးးးးးးးးး"
ေႏြဦးေမေရာ နန္းမြန္ပါ လူ 7 ေယာက္၏ ဝိုင္းလိုး၊ ညွပ္လိုးျခင္းကို လူးလွိမ့္ ခံေနရသည္။ လိုးသမွ် လီး ထဲတြင္ က်ားညီေနာင္၏ ေဂၚလီ လီးမ်ားက အနာက်င္ဆံုးပင္။ ညေနထိတိုင္ တေနကုန္ ဝက္ဝက္ကြဲေအာင္ လိုးၿပီး အားရမွ လိုးပြဲႀကီး ရပ္သြားသည္။ ေႏြဦးေမ ခမ်ာ ဖင္ေရာ ေစာက္ပတ္ပါ ကြဲၿပဲၿပီး ေယာင္ကိုင္းေနၿပီ။
%&%&%&%&%&%&%&%&%& ညပိုင္း တိမ္ဖံုးေနေသာ အေမွာင္ထု ေအာက္တြင္ ႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္ မာယာ စံအိမ္ တစ္ခုလံုး ဆီမီးတိုင္ အလင္းေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မွ လြဲ၍ တိပ္စိပ္ေနသည္။ ေႏြဦးေမလည္း နန္းမြန္ ေဆးလိမ္းေပး၍ ေစာက္ပတ္ေရာ ဖင္ပါ နာက်င္မွဳ အနည္းငယ္ သက္သာၿပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။
တိပ္စိပ္ေနေသာ စံအိမ္ ျခံဝန္းထဲသို႔ လူရိပ္အခ်ိဳ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ ညွင္သာစြာ ခ်ဥ္းကပ္ ဝင္ေရာက္လာသည္။ အိမ္ေပါက္တြင္ ကင္းေစာင့္ အလွည့္ က်ေသာ က်ားငယ္ ေန႔လည္က တစ္ေနကုန္ ေႏြဦးေမႏွင့္ နန္းမြန္ကို လိုးခဲ့သျဖင့္ အားကုန္ကာ ငိုက္ျမည္းေနသည္။ ဝတ္ရံုနက္ႏွင့္ လူတစ္ဦး ငိုက္ျမည္းေနေသာ က်ားငယ္ အနီး ခ်ဥ္းကပ္ကာ ဂုတ္ပိုးကို လက္ဝါးေစာင္းျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္း ရိုက္ခ်လိုက္သည္။
"ဒုတ္ အ"
က်ားငယ္ ေခြက်သြားသည္။ တစ္ေရးနိဳး၍ အေပါ့သြားရန္ ထလာေသာ က်ားႀကီး အျပင္မွ အသံၾကားသျဖင့္ ထြက္ၾကည့္ရာ
"ဟာ လူ!!!! လူ!!!!!"
"ယားးးးး ခြက္ ခြက္ အင့္ ေဖ်ာင္း အြတ္"
က်ားႀကီးႏွင့္ ဝတ္ရံုနက္တို႔ ဘတျပန္ က်ားတစ္ျပန္ တိုက္ခိုက္ေနၾကသည္။ က်ားႀကီး၏ လက္သီးခ်က္မ်ား ေျခ ကန္ခ်က္မ်ား သန္မာသကဲ့သို႔ တစ္ဖက္လူ၏ တိုက္ခိုက္ေရး စြမ္းေရကလည္း မေသးေပ။ တိုက္ခိုက္ သံမ်ားေၾကာင့္ အိပ္ေနသူမ်ား နိဳးလာကာ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ ျဖစ္ကုန္သည္။ သိုက္စိုး အေပၚထပ္မွ ေန၍ ေသနက္ျဖင့္ လွမ္းပစ္သည္။
"ဒိုင္းး ဒိုင္းးး ဒိုင္းးး ဟာ ဗိုလ္ေလး ဒီေကာင္ေတြမွာ လက္နက္ရွိတယ္"
အေနာက္မွ ရဲတပ္သားေလး သတိေပးသျဖင့္ ကိုကို လွိမ့္ေရွာင္လိုက္သည္။ က်ည္စံမ်ားက သူ႔ ေခါင္းေပၚမွ ျပန္ဝဲသြားသည္။ က်ားႀကီး အျပင္သို႔ ေျပးထြက္ကာ ရဲတပ္သားေလးကို တိုက္ခိုက္သည္။ အျပင္မွ ရုတ္ရုတ္သဲသဲ အသံမ်ားေၾကာင့္ ေႏြဦးေမႏွင့္ နန္းမြန္ ေၾကာက္လန္႔ကာ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားသည္။ ဗိုလ္ေလး ဟူေသာ အသံၾကားသျဖင့္
"ဒါ ဒါ ကိုကိုဘဲ ျဖစ္ရမယ္"
ေႏြဦးေမ ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းကာ အခန္း တံခါးကို ဖြင့္လိုက္သည္။
"ဟာ ေႏြ ေႏြ မထြက္နဲ႔"
ကိုကို႔ကို ေႏြဦးေမ ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ အားတက္သြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခန္းထဲမွ ေျပးထြက္ကာ ကိုကို႔ကို ေသနက္ျဖင့္ ပစ္ေနေသာ သိုက္စိုးအား အေနာက္ကေန ကိုယ္လံုးျဖင့္ ပစ္တိုက္သည္။
"အြတ္"
သိုက္စိုး လဲက်သြားကာ ေသနက္မွာ အိမ္ေအာက္သို႔ က်သြားသည္။ ေႏြဦးေမ အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ ဆင္းေျပးစဥ္ သိုက္မိုး ခုန္အုပ္ရာ မမိဘဲ ေလွခါးမွ ေအာက္သို႔ ဒလိန္႔ေခါက္ေကြး ျပဳတ္က်သည္။ နန္းမြန္လည္း ေၾကာက္လန္႔ကာ ေႏြဦးေမ ေနာက္ ေျပးလိုက္သည္။
"ေႏြ အျပင္ကို ေျပး ေျပး"
ကိုကို သိုက္စိုးႏွင့္ တိုက္ခိုက္ေနရင္း ေအာ္ေျပာသျဖင့္ အျပင္သို႔ ထြက္ရန္ တံခါးေပါက္သို႔ ေျပးသြာစဥ္
"ဝုန္း"
တံခါးေပါက္ကို ေစာင့္ပိတ္ကာ ေႏြဦးေမ ထံသို႔ ဓါးကိုင္၍ ေျပးလာသည္။ နန္းမြန္က ေႏြဦးေမ၏ လက္ကို ဆြဲကာ အဖိုးအို ထားေသာ အခန္းထဲ ဝင္ၿပီး တံခါး ပိတ္လိုက္သည္။
"ဒုန္းဒုန္းဒုန္းဒုန္း ဟိုေကာင္မေတြ ထြက္ခဲ့စမ္း ေဖ်ာင္း အြတ္"
အခန္း တံခါးကို ရိုက္ဖြင့္ေနေသာ ေဒၚညိဳ႕အား ကိုကို ေစာင့္ကန္လိုက္သည္။ အိမ္အျပင္ ဘက္တြင္လည္း က်ားညီေနာင္ႏွင့္ ဧည့္သည္ႏွစ္ဦးက ဓါးျဖင့္ ခုခံေသာေၾကာင့္ ရဲတပ္သားႏွင့္ အျပင္တြင္ ေစာင့္က်န္ခဲ့ေသာ ရဲမ်ားက ေသနက္ျဖင့္ ပစ္ခက္လိုက္ရာ ပြဲျခင္းၿပီး ေသဆံုးသြားသည္။
သိုက္မိုး သတိရလာကာ နာက်င္မွဳေၾကာင့္ ေဒါသ ထြက္ၿပီး နံရံတြင္ ထြန္းညွိထားေသာ ဆီမီးတိုင္ကို ျဖဳတ္ကာ အိမ္ႀကီးကို မီးရွိဳ႕ေတာ့သည္။
"ဟာ ကိုမိုး မလုပ္နဲ႔ မလုပ္နဲ႔ ေဒၚညိဳ ကိုမိုးကို လိုက္ဖမ္း လိုက္ဖမ္း"
အိမ္ေလွခါးအား မီးရွိဳ႕ၿပီး အေပၚတက္သြားေသာ သိုက္မိုး ေနာက္သို႔ သိုက္စိုးႏွင့္ ေဒၚညိဳ ေျပးလိုက္သြားသည္။ ေႏြဦးေမတို႔ အခန္းထဲ မီးခိုးမ်ား အူ ေနၿပီ။
"အဟြတ္ဟြတ္ဟြတ္ ဝုန္းးးး ေႏြ ထြက္ ထြက္ အိမ္ကို မီးဆြဲေနၿပီ"
"ကိုကိုေရ အဖိုးကို သယ္ေပးဦး"
အဖိုးအိုအား ေပြ႕ခ်ီစဥ္ မီးခိုးမ်ားေၾကာင့္ အဖိုးအိုမွာ အသက္ရွဴ ရပ္သြားခဲ့ၿပီ။
"ေသသြားၿပီ ေႏြရဲ့"
"ဒါဆို ခဏေလး"
ေႏြဦးေမ အဖိုးအိုအား ေအာက္ခ်ခိုင္းကာ ေမႊ႕ယာေအာက္ရွိ အံဝွက္ အဖံုးကို လွပ္လိုက္ရာ
"ဟာ အထုပ္ တစ္ထုပ္"
အထုပ္အား ယူ၍ ေႏြဦးေမတို႔ အျပင္သို႔ ေျပးထြက္ခဲ့သည္။ ေရနံဂ်ီး ဝ ေနေသာ မာယာ စံအိမ္ႀကီးမွာ မီးေတြ ဆြဲလို႔။ သိုက္စိုး၊ သိုက္မိုးႏွင့္ ေဒၚညိဳတို႔ မီးထဲမွ မလြတ္ေျမာက္နိဳင္ေတာ့ေပ။ မာယာ စံအိမ္ႀကီးမွာ မေကာင္းမွဳ အားလံုး မီးေလာင္တိုက္ ၾကားတြင္ ေပ်ာက္ကြယ္ ျပာက် သြားခဲ့ၿပီ။
ေႏြဦးေမလည္း ကိုကို႔ ရင္ခြင္ထဲတြင္ တသိမ့္သိမ့္ ရွိဳက္ငိုေနသည္။ ကိုကို ေႏြဦးေမ၏ ကိုယ္လံုးေလးကို တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ထားရင္း
"အရာအားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းသြားပါၿပီ အခ်စ္ရယ္"
ရရွိလာေသာ အထုပ္ကေလးအား ျဖည္လိုက္ရာ ရတနာပစၥည္း အေျမာက္အမ်ား ျဖစ္ေနသည္။ တစ္ဝက္ကို နန္းမြန္အား ေပးၿပီး က်န္တစ္ဝက္ကို နိဳင္ငံေတာ္သို႔ အပ္လိုက္သည္။ ရတနာ အပ္ပြဲႏွင့္အၿပိဳင္ ေႏြဦးေမႏွင့္ ကိုကို႔ လက္ထပ္ပြဲေလး စည္ကားစြာ က်င္းပခဲ့သည္။ နန္းမြန္ကေတာ့ ရရွိေသာ ရတနာပစၥည္းမ်ားကို ထုခြဲ ေရာင္းခ်ရင္း သူမ ေနရပ္သို႔ ျပန္ကာ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ ေတာ့သည္။
#######################
The end (ငါ့လင္ သာဂိ)